Η όραση της διαύγειας

Η Διαύγεια

Βλέποντας καθαρά…

Ξεπερνώντας τον φόβο και τους φόβους του, ο πολεμιστής , αρχίζει να βλέπει τα πράγματα πολύ καθαρά, με καταπληκτική διαύγεια.
Δεν έχει καμία εξάρτηση και δεν χρησιμοποιεί κανένα δεκανίκι για να περπατήσει όρθιος.
Δεν μπορείς να τον παγιδέψεις σε καμιά συνήθεια γιατί δεν θα τον βρεις πουθενά.
Δεν θα τον βρεις στα γήπεδα να ουρλιάζει, δεν θα τον βρεις στις εκκλησίες γονατιστό να παρακαλάει και να προσκυνάει τιμωρούς θεούς, ζητώντας τους, εκδουλεύσεις, δεν θα τον βρεις στα μεγάλα φαγοπότια, στους αχαλίνωτους δρόμους του σεξ, στον καναπέ να παρακολουθεί κατασκευασμένες ειδήσεις και ριάλιτι, στα ποτά, στα τσιγάρα, στις ουσίες, αν και, μπορεί να πιει ένα ποτηράκι και να καπνίσει ένα τσιγαράκι αλλά,

ποτέ να μη μπορεί να κάνει χωρίς αυτά.Ή αν το βρεις, θα είναι μέρος της ελεγχόμενης τρέλας του και ποτέ να…. ανήκει εκεί.

Ο πολεμιστής είναι ένα πραγματικά ελεύθερο Ον!Άπιαστος και ρευστός, χωρίς εξαρτήσεις και δεκανίκια, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα Κύριο.

Αυτό το κάνει, όχι γιατί φοβάται κάτι ή κάποιον ,ούτε γιατί ελπίζει σε ανταλλάγματα,

αλλά γιατί είναι μέρος της προτίμησης του και η ελευθερία είναι

η πρώτη του επιλογή και η αψογοσύνη είναι ο τρόπος!
Με αυτή την έννοια η ελευθερία είναι τρομακτική υπόθεση αλλά
είναι φτιαγμένος έτσι και δεν μπορεί να ζήσει αλλιώς…
Αυτό, τον φέρνει αυτόματα σε πλεονεκτική θέση από πολλούς συνανθρώπους του, που εξακολουθούν να είναι στο σκοτάδι και να έχουν μια θολή αντίληψη για την πραγματικότητα επαναλαμβάνοντας και αναμασώντας τα τετριμμένα και ότι τους
έχουν σερβίρει οι εκάστοτε σκοπιμότητες μιας εξουσίας πολιτικής και θρησκευτικής αλλά ,

και σε μια αρκετά μοναχική θέση… ταυτοχρόνως.
Δύσκολα συναντά όμοιους μέσα στο πλήθος και ο δρόμος είναι στενός…στην αρχή τουλάχιστον.Η μοναξιά όμως είναι η δύναμη του και την επιζητά κατά διαστήματα και την επιδιώκει.
Ξεπερνώντας τον φόβο, αρχίζει να βιώνει την ευφορία ενός πραγματικούς αισθήματος ελευθερίας, καταλαβαίνει την διαφορά και μια υπεροχή της θέσης του και παγιδεύεται στην υπεροψία.Έχει συναντήσει τον δεύτερο μεγάλο εχθρό του, την διαύγεια.
Βλέπει τα πράγματα πολύ καθαρά! Τα βλέπει σε όλες τους τις διαστάσεις χωρίς να έχουν πλλά μυστικά από αυτόν.
Νικώντας λοιπόν τον φόβο, βυθίζεται σε μια κατάσταση πλήρους νηφαλιότητας, όπου όλα τα πράγματα βρίσκονται σε μια οξεία κατάσταση.
Κάτω από αυτήν την επίδραση αυτής της εστίασης, διακρίνει καθαρά την ζωή του και προσδιορίζει με μεγάλη ακρίβεια τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει.
Αυτή η νέα του ικανότητα να διακρίνει τον σκοπό της ζωής του , παράγει ένα αίσθημα ότι είναι ακαταμάχητος και εάν δεν είναι σε εγρήγορση ότι έχει ξεκινήσει η μάχη κατά της διαύγειας θα συντριβεί από αυτήν, παγιδευμένος στην σιγουριά της υπεροψίας…

Είναι μια τρομερή ανάπαυλα να απελευθερώνεσαι από τον φόβο, αλλά είναι και μια ευάλωτη απροσανατολιστική κατάσταση, στην όποια μπορείς να βρεθείς ανέτοιμος στις ιδιοτροπίες της δύναμης.
Ο μέσος άνθρωπος δύσκολα ελευθερώνεται από τον φόβο και έτσι σπάνια πρέπει αυτός να αγωνιστεί κατά της καθαρότητας …του ‘ειδέναι’ και ‘οιδέναι’.
Θα περάσει όλη του την ζωή φοβούμενος, έντρομος ζητιάνος και δούλος των διαφόρων εξαρτήσεων και δέσμιος μια κοινωνικής διαμόρφωσης, που τον χειρίζεται και τον χρησιμοποιεί.
Η ελευθερία είναι μια έννοια απρόσιτη για αυτόν, πολύ μακρινή για να την αγγίξει και ούτε το επιζητά.
Ποτέ δεν είναι εύκολο να πετύχει την νηφαλιότητα της διαύγειας και όμως μόλις αυτή επιτευχθεί, δεν πρέπει να εγκαταλείψει τα ηνία της αλλά να την φέρει στην σωστή προοπτική της.Εάν κάνει το λάθος και παραδοθεί στην υπεροψία της δεν θα μάθει ποτέ να διακρίνει με σοφία, αλλά θα υπόθετει κάτω από το φως της διαύγειας του ότι οι αποφάσεις του είναι αλάνθαστες.
Βυθισμένος στην υπεροψία του και πιστεύοντας ότι του αποκαλύπτονται τώρα τα πάντα μπροστά του, αρχίζει να διαστρέφει την αλήθεια, σύμφωνα με ότι νιώθει,

από να την δει καθαρά όπως πραγματικά είναι.
Γίνεται επομένως θύμα της αίσθησης ότι είναι αλάνθαστος.
Σε καμιά άλλη περίοδο η υπεροψία δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο τώρα που έχει πετύχει την διαύγεια του νου.
Η υπερβολική αυτοπεποίθεση και η ακαταδεξία θα τον οδηγήσουν σε μια ακαμψία.

Η κατάσταση της διαύγειας είναι μια πραγματική λειτουργία του λογικού νου.
Είναι το αποτέλεσμα να μπορείς να μετακινείς το σημείο της Αντίληψης σου, έτσι ώστε να ευθυγραμμίζεις διαφορετικούς συνδυασμούς των ενεργειακών πεδίων που αποτελούν την δεξιά πλευρά της ανθρωπότητας.
Η εκλογίκευση δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν διαύγεια γιατί είναι η προσπάθεια του μέσου ανθρώπου που έχει ένα παγιωμένο σημείο συναρμολόγηση να συλλάβει κάτι που ξεπερνά την κοσμοθεωρηση του.
Η διαύγεια από την άλλη πλευρά είναι η ικανότητα να μετακινείς το σημείο στην περιοχή της δεξιάς πλευρά ώστε να συλλαμβάνεις κάτι μέσα στο δικό της πεδίο.Προφανώς αυτό καθιστά μια ανεκτίμητη ικανότητα αλλά δεν παύει να την περιορίζει στην δεξιά πλευρά της συνείδησης..
Είναι σημαντικό για ένα πολεμιστή να κινείται και στην αριστερή πλευρά το ίδιο εύκολα όπως στην δεξιά.
Μόνο τότε έχουμε την αντίληψη που περιβάλλει τα πάντα και η οποία μας βοηθά να διακρίνουμε με σοφία τον περιορισμό της οποιαδήποτε κοσμοθεώρησης.

Οποιαδήποτε κοσμοθεώρηση παραμένει ένα περιορισμός όταν δεν μπορεί να λειτουργήσει κάποιος χωρίς αυτή, ανεξάρτητα αν είναι καλή ή κακή.
Μ ε άλλα λόγια η διαύγεια ανήκει στην δεξιά πλευρά το λογικό νου και δεν αφήνει καθόλου χώρο για το απρόσμενο και την έκπληξη…

Ένας άλλος κίνδυνος είναι ότι όταν οι άνθρωποι προκαλούν αυτή την ευθυγράμμιση κάνουν το λάθος να διατυπώνουν πολύπλοκες θεωρίες βασισμένες σε ότι υποθέτουν… για φυσικό συμπέρασμα.
Αυτοί οι άνθρωποι αντί να αποκτήσουν μια άμεση πρόσβαση στην αριστερή πλευρά ευχαριστιούνται απλώς με τις αφηρημένες θεωρίες, οι οποίες τους παγιδεύουν τελικά στο αχανές ενός Λαβύρινθου.
Η διαύγεια δεν είναι πραγματική όραση, ούτε πραγματική δύναμη, είναι μόνο μια βοήθεια για να πετύχεις την δύναμη και την ικανότητα να βλέπεις.

Θα πρέπει επομένως να χρησιμοποιείται μόνο σαν εργαλείο και εάν γίνει αυτό πολεμιστής θα φθάσει να καταλάβει ότι αυτή δεν είναι ΄τίποτα περισσότερο από το ενσωματωμένο μικροσκόπιο του ίδιου του μυαλού.
Οτιδήποτε φέρεται κάτω από αυτό βλέπεται με την παραμικρή του λεπτομέρεια.
Εστιαζόμενοι όμως σε αυτό αποκλείουμε το μεγαλύτερο… όλο.
Ο πολεμιστής δεν μπορεί να δρα με περιορισμένη όραση, χρειάζεται την λεπτομέρεια αλλά και ένα όραμα του μεγαλύτερου όλου που περιλαμβάνει τα πάντα.

Επειδή οφείλει να είναι άγρυπνος, ιδιαίτερα ως προς την φύση κα την χρησιμότητα της καινούργιας ικανότητας, δεν πέφτει στην παγίδα ότι αυτή είναι υπό την ΄πλήρη κατοχή του.
Γνωρίζοντας ότι είμαστε μυστηριώδη πλάσματα με απρόσμενες δυνατότητες προχωρά με προσοχή.

Αυτός είναι ο συνετός τρόπος αντιμετώπισης της διαύγειας που είναι πραγματικά ύπουλος εχθρός.Επειδή είναι ζωτικό εργαλείο είναι επίσης το γρηγορότερο να τον παγιδεύσει.
Παρ όλα αυτά αν αντιμετωπιστεί σωστά θα τον οδηγήσει στην πραγματική δύναμη.
Στην πραγματικότητα, χωρίς την διαύγεια ο πολεμιστής είναι χαμένος σαν βάρκα χωρίς πηδάλιο αλλά αν δεν μπει στην σωστή προοπτική της θα ξεστρατίσει σίγουρα σαν απατηλή ψευδαίσθηση.Έτσι, χρησιμοποιώντας την, μπορεί να δει καθαρά το παρελθόν και να προσπεράσει το μέλλον με παράξενη ακρίβεια, αλλά πάντα οι αποφάσεις πρέπει να περιλαμβάνουν

το απροσδόκητο… σαν δικλείδα ασφαλείας!

2. Οι τέσσερις εχθροί της Γνώσης