Όνειρα Πολεμιστών

Ο Οδυσσέας στο καλύβι του ΕΥΜΑΙΟΥ με τα ρούχα της Αρήτης Αρετής

Οδηγίες για να αλλάξεις ένα παράλογο κόσμο σε αληθινό κόσμημα

χωρίς να αυτοκτονήσεις , όπως υπογραμίζει ο Καμύ:

«Σε αυτόν τον παράλογο κόσμο η μόνη λογική λύση είναι η αυτοκτονία».

Όλοι μιλούν για ορθολογισμό σε ένα  κόσμο τόσο ανεξέλεκτα τρελό.

Η Πηνελόπη  είχε δώσει μια φορεσιά  αρματωσιά στον Οδυσσέα ενδυμασία  που είχε υφάνει μόνη της και να συγκρατεί με μια περόνη όταν την φορά.Τον ρωτά για αυτή όταν σαν  Αίθων  συστήνεται ζητιάνος  στο παλάτι του και επειδή την γνωρίζει την περιγράφει αναλυτικά. Στο νησί των Φαιάκων γυμνός και μισοπεθαμένος παρουσιάζεται στην Αρήτη σύζυγο του Αλκίνοου βασιλιά με τα τα ρούχα της αξιοπρέπειας μιας ΑΡΕΤΗΣ και μόνο  έτσι γίνεται αποδεκτός  σε μια κοινωνία  αλκίνοης  φαιάς ουσίας ολκής. Με τα ρούχα της Αρετής και τα δώρα των Φαιάκων φθάνει σε ένα νησί που αγαπά και  ποτέ δεν ξεχνά.

Έχει σημασία κανείς στο ταξίδι της ζωής  να έχει  στόχο προορισμό και ένα δρόμο μονοπάτι με καρδιά να βαδίζει να τραγουδά  και να πολεμά.

Ποια είναι η γερή αρματωσιά της Αγάπης;
Είναι η προτίμηση του πολεμιστή …η αγάπη του, το ταλέντο του.
Αυτό που καταλαβαίνει περισσότερο….που τα καταφέρνει καλύτερα.
Θέατρο, φιλοσοφία, μαθηματικά ,χορός ,τραγούδι, ζωγραφική, πολιτική ποίηση,.. …το οποίο τοποθετεί στο κέντρο του προσωπικού του νησιού ως σημείο αναφοράς .
Ξαναγυρίζει πάντα σε αυτό όταν διευρύνει την ακτίνα της συνείδησης του συμπεριεκτικά.
Το συνδέει με όλες τις έννοιες και την λογική τους..με τα υπόλοιπα δωμάτια της γνώσης,
ώστε να μην παραμείνει εγκλωβισμένος σε μια εμμονή μιας κάμαρης,
αλλά …και να μη χαθεί φτερό…πηγαίνοντας όπου φυσά ο άνεμος…. σκόρπιος.
Έίτε βρίσκεται στον κόσμο  της ενέργειας του ναγουάλ …σαν ονειρευτής είτε βρίσκεται στο νησί της ύλης  του τονάλ… σαν κυνηγός έχει ορίσει το σημείο αναφοράς και το σύστημα αξιών του
… επιστρέφοντας πάντα εκεί και ..στον τόπο της δύναμης του.
Είναι τα ρούχα μαζί με τον κόκκινο μανδύα με την περόνη που ενώνει τις δυο πλευρές που έδωσε η Πηνελόπη στον Οδυσσέα προστασία για το ταξίδι το μακρινό και δύσκολο.
Αυτοί που πουλάνε την αγάπη σε τιμή ευκαιρίας μαζί με την σωτηρία, χωρίς τον έρωτα
και προωθούν τον έρωτα χωρίς την αγάπη μαζί με το κέρδος της ευτέλειας,ακρωτηριάζουν τους ανθρώπους στο παράλογο διχασμό,τους εγκλωβίζουν μέσα και έξω από τα τείχη να πολεμούν για το είδωλο της ομορφιάς και τους παγιδεύουν σε νησιά, βράχια και σπηλιές όπου ξεμένουν και απομένουν … μισοί και ερημωμένοι….σκιές και φαντάσματα του εαυτού τους.
Είναι ο Αετός που προσπαθεί να ανέβει… από την λησμονιά!

Ο άλλος μας Εαυτός να αναδυθεί σε ένωση και ολοκλήρωση, ολότητα αρμονική με την σιωπηλή φωνή του μας καθοδηγεί!
Μόνο ένας ολοκληρωμένος, ελεύθερος και δυνατός άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει και να ερωτευθεί αληθινά. Όλα τα άλλα είναι δουλεία, νοσηρή αδυναμία, μαστροπία και ζητιανιά!
Ποια είναι η γερή αρματωσιά της Αγάπης;
“Περπάτησε απαλά, μη τυχόν και ποδοπατήσεις τα όνειρά μας
ΕΛΖΙΝ

Το πρόβλημα των μεθόδων  ενός της γνώσης ταξιδευτή είναι πάντοτε ένα πρόβλημα ενός σημείου και ενός κέντρου αναφοράς  τόσο στην ονειρικό κόσμο όσο και στον υλικό που πρέπει να ορισθεί για μη χαθεί

Αλληγορίες

Giovanni bellini, quattro allegorie

Η αλληγορία της τύχης

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσουμε και να κατανοήσουμε την έννοια της αλληγορίας. Ένας πρώτος τρόπος είναι ο καθαρά ετυμολογικός. Σύμφωνα λοιπόν με την ετυμολογία της λέξης, η αλληγορία είναι ένας μεταφορικός εκφραστικός τρόπος, ο οποίος κρύβει νοήματα διαφορετικά από εκείνα που φανερώνουν οι χρησιμοποιούμενες συγκεκριμένες λέξεις.

Ύστερα από αυτη την πρώτη προσέγγιση, φαίνεται καθαρά ότι η αλληγορία είναι μια εκφραστική τεχνική με την οποία επιδιώκεται και επιτυνχάνεται η απόκρυψη του πραγματικού νοήματος. Συνεπώς, οπουδήποτε λειτουργεί η έννοια της αλληγορίας, χρειάζεται και απαιτείται μια ειδική ανάγνωση για την αποκωδικοποίηση και την κατανόηση του πραγματικού νοήματος. Αύτη η ειδική ανάγνωση προϋποθέτει την ικανότητα να διαβάζουμε ένα αλληγορικό κείμενο «κάτω από τις λέξεις», για να αποκαλύψουμε τα κρυμμένα ή, έστω, τα δυσδιάκριτα νοήματα.«ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

«Η ερμηνεία κάθε έργου είναι η ερμη­νεία του εαυτού μας, όχι εκείνου που το δημιούργησε, αλλά εκείνου που το δια­βάζει, το βλέπει η το ακούει, θέλω να πω του εαυτού μας, αν δεν του δώσουμε μιαν υπερβολικά στενόχωρη έννοια, αν τον ονομάσουμε -έστω- τον ‘‘πρώτο μας εαυτό’’.«Ερμηνεία της Τέχνης» Γ. Σεφέρης

Η αλληγορία είναι μια ερμηνεία. Η κάθε ερμηνεία έχει ένα μεγάλο ή μικρό βαθμό υποκειμενικότητας, εφ όσον ο άνθρωπος είναι υποκείμενο  σε ένα κόσμο αντικειμένων,  που εξαρτάται από  το εύρος, το πλάτος της αντίληψης  του ερμηνευτή και το βάθος της  αυτοσυνείδησης του. Είναι δε κατά κάποιο τρόπο αυθαίρετη, όπως όλα τα μεγάλα θεωρητικά συστήματα και σύμβολα. Τα γράμματα, οι αριθμοί, οι μονάδες μέτρησης ,οι συντεταγμένες, τα μαθηματικά η φυσική και οριοθετούνται πάντα από συστήματα αναφοράς και αξιωματικές προτάσεις που ορίζουν την βάση τους. Όσο πιο συνεπής είναι ο ερμηνευτής με  αυτή την βάση ως σημείο αφετηρίας και επιστροφής του τόσο πιο κοντά  βρίσκεται σε αυτό που αναφέρει ο Στανιλάφσκι στο Πλάθοντας ένα ρόλο:’Πως η δημιουργία είναι για την αιωνιότητα’.Έτσι έπαιζε ο Σαλβίνι.Για την αιωνιότητα!

Οπωσδήποτε το πρόβλημα της ερμηνείας και  των διαφόρων μεθόδων έγκειται  πάντοτε  σε ένα πρόβλημα σημείου αναφοράς που πρέπει να οριστεί για να μην κάποιος στην διερεύνηση εξερεύνηση του προβλήματος χαθεί.

Οι μεγάλοι φυσικοί μαθηματικοί ήταν πρωτίστως  μεγάλοι φιλόσοφοι ευφάνταστοι  ονειροπόλοι και περιγραφικοί.Οι εξισώσεις θα ακολουθούσαν κατόπιν  σε λογική σειρά.Η αναζήτηση  μιας λύσης σε ένα σύστημα που μπορεί να είναι αδύνατος αλλά σε κάποιο άλλο δυνατή. Έτσι η επιλογή του συστήματος αναφοράς πρέπει να είναι πολύ προσεχτική.

Η εξερεύνηση της γνώσης είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό που θα απασχολήσει λίγους ανθρώπους  στην κατάκτηση της με τρόπο ολοκληρωμένο και ουσιαστικό.Έτσι  δεν έχουμε πολλούς όμορφους ανθρώπους αν και έχουμε αρκετούς μορφωμένους και η γνώση δεν συμβαδίζει παρέα με την αυτογνωσία.Φυσικά και οι τελείως ακαλλιέργητοι άνθρωποι είναι πέρα από κάθε προσδοκία σε μεγάλη ασχημονία.Έτσι σε κάθε μεγάλο ταξίδι της γνώσης ορίζεται το σύστημα αναφοράς αλλά και το σύστημα αξιών καθώς επίσης ο στόχος και  ο προσδιορισμός.

Αν δεν γνωρίζει κανείς που θέλει να φθάσει οπουδήποτε μπορεί να  είναι καλά αλλά δεν θα μάθει ποτέ που θα μπορούσε να είχε φθάσει.

Αστραία