Ο Ευδαιμονισμός των Φαιάκων

Οι  ευδαίμονες Φαίακες  αλκίνοες όντες βοηθούν  επικουρικά τον ανθρώπινο νου να φθάσει στην Ιθάκη του.

Ο πιο θαυμαστός κήπος στα Ομηρικά Έπη είναι αναμφισβήτητα ο κήπος των Φαιάκων που ο Οδυσσέας θαυμάζει και κοιτάζει έκθαμβος για να συνεχίσει όμως την αδιαπραγμάτευτη πορεία του σε ένα ευθύ νησί και στο κήπο κτήμα όρχατο αλωή του πατέρα του Λαέρτη να βρεθεί. Εκεί θα μετρήσει όλα τα δένδρα  που θυμάται και θα αποδείξει πως είναι η κληρονομιά του και του ανήκουν του, είχαν δοθεί όταν ήταν μικρό παιδί.
Ο κήπος κατέχει ένα σημαντικό σημειολογικό σταθμό στην ιστορία της παγκόσμιας Μυθιστορίας ξεκινώντας ίσως από τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνος μέχρι τους σημερινούς κήπους της κάθε φιλοσοφικής σκέψης με ενδιάμεσους κήπους προφητών δένδρων και θεών.
Γιατί άραγε;
Ίσως γιατί συνδέεται αναπόσπαστα με τα δένδρα, τις ρίζες τους , τους κηπουρούς καλλιεργητές τους, την γνώση την σκέψη την ευδαιμονία. Το να ζει κάποιος καλά με τους δαίμονες του εξορκίζοντας την σκιά των κακών δαιμόνων.

ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ! Το ζητούμενον, το εύ ζειν.

Που; Σε ένα κήπο…
Πως; Με ποια φιλοσοφική βάση και δομή;
Αιώνες τώρα προσπαθούν να απαντήσουν οι άνθρωποι με διάφορες φιλοσοφίες θεωρίες. Όσα ο ανθρώπινος νους σκέπτεται και μηχανεύεται. Κάθε φιλόσοφος και ένας κήπος…. μια ΙΔΕΑ νησί.
Άκρατος ιδεαλισμός, στυγνός υλισμός, δογματικός επιστημονικός ρασιαναλισμός, επιστημονικός θεοκρατισμός καπιταλισμός, σοσιαλισμός κ.α Στο μέσον όλων αυτών το ανθρώπινο μυαλό σε δύο δένδρα του Σίνη του Πιτυοκάμπτη προσδένεται και σχίζεται στα δύο όταν δεν πέφτει ανάμεσα στης Σκύλλας και της Χάρυβδης τα στενά. Στην πάλη του να ενώσει τα ημισφαίρια του εγκεφάλου του αριστερά και δεξιά φτιάχνει κόμματα και ιδεολογίες που τον διχάζουν πιο βαθιά. Ακολουθεί η πάλη των τάξεων σε κάθε εποχή.
Κάθε πάλη προυποθέτει  μία αντιπαλότητα διαφορετικότητα αλλά κάθε τάξη πρέπει να περιλαμβάνει μία συνάφεια ένωση  και συνοχή.
Ένωση σε τι;
Σε βάση οικονομική ;
Όχι βέβαια γιατί δεν αρκεί.
Η ένωση μιας τάξης μιας ομάδας μιας φυλής ενός λαού ενός συλλόγου πρέπει να περιλαμβάνει μια κατεύθυνση κοινή με ίδιες αξίες και όχι μόνο ίδιες ανάγκες. Οι αξίες ορίζουν το επίπεδο της τάξης γιατί οι ανάγκες είναι πάντοτε κοινές και σε αγέλες ζούγκλας  και σε μαφίες και σε συμμορίες.
Ποιες είναι οι τάξεις που αποτελούν μια κοινωνία. Σε σύντομη ιστορική διαδρομή βλέπουμε  με κατάληξη μετά την βιομηχανική επανάσταση, το προλεταριάτο την εργατική τάξη την μικροαστική την μεσοαστική και την μεγαλοαστική και τις αταξικές εταιρείες και τράπεζες τις πολυεθνικές μαζί με την  επικούρεια καταγωγή του Μαρξισμού από τον ιδεαλιστικό χεγκελιασμό ως τον υλιστικό κομμουνισμό. Σήμερα υπάρχουν αυτές οι τάξεις που θα δικαίωναν την μαρξιστική ρομαντική θεωρία του φαντασιακού ρεαλισμού ή όλα τα ρούχα και οι τάξεις έχουν γίνει ροζ σε ένα πλυντήριο φιλελευθερισμών του Σμιθ και του Μάτριξ των μηχανών;
Η διαχρονικότητα των Ομηρικών Επών μας ομιλεί με εξαιρετική διαύγεια για την νοητική κατάσταση ανθρώπων χαρακτήρων τάξεων βουληφόρων αρχηγών και ζωών. Μας περιγράφει τα «πρόβατα» αμνοί ανθρώπων και θέων που καταβροχθίζονται από πολύφημους ηγεμόνες και υιούς. Στον Κύκλωπα δεν υπάρχουν θέμιστες νόμοι, μόνο γάλα και τυρί ούτε αμφίκοιλες νήες πλοία απουσία της λογικής του νου. Τα κοπάδια των χοίρων που προσέχει ο Εύμαιος βρωμίζουν ποδοπατούν το κάθε τι παμφάγα και στο τέλος σφάζονται και τρώγονται από τους μνηστήρες. Στην φάρμα του Ομηρικού Όργουελ τα βόδια του βουκόλου Φιλοίτιου πάντα θα κοιτούν τα τρένα χωρίς αυτά να αναχωρούν γιατί βόσκουν « ευτυχισμένα» σε λιβάδια πράσινη άγνοιας και αμάθειας που δεν δακρύζουν ποτέ.Το «σκυλολόι» ενός λούμπεν προλεταριάτου βαριά μειονεκτεί και πάντα θα παραμένει το χωριό του σκύλου, το dogville που καμία ΧΑΡΗ δεν μπορεί να καταλάβει να εκτιμήσει και να ορθοποδήσει. Οι «σκύλοι» θα ορμήσουν να κατασπαράξουν τον Οδυσσέα όταν φθάνει στο καλύβι του χοιροβοσκού. Μας καταγράφει την τάξη των δούλων και των αρχιδούλων που ένα αφέντη θέλουν με μαστίγιο και καρότο άνθρωπο ή θεό. Και τους αγήνορες μνηστήρας υπερφίαλους στην άνοδο της ασημαντότητος την ευτελή. Αλλά ταυτόχρονα και τους 7 υπέροχους και τους θαυμάσιους 5 με τρόπο εξαιρετικώς ομηρικό. Ήτοι τους κάτωθι:
ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ, το ΕΥΡΥ μεγάλο ΚΛΕΟΣ των Ομηρικών Επών, μεγάλο στην ηλικία αιώνων και ετών πολλών. Η δόξα των ηρωικών πολεμιστών στα Νίπτρα των καθαρών ποδιών.
ΠΗΝΕΛΟΠΗ, το ξετύλιγμα μιας μεγάλης ιστορίας πορεία γνώσης και αυτογνωσίας σε κόκκινη κλωστή ανέμη ΠΗΝΙΟ ομηρικών παραμυθιών παραβολών.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ, το βασανισμένο ΟΔΥΣΣΑΜΕΝΟ μυαλό του Ανθρώπου διωκόμενο άγρια από ένα τρικυμισμένο νερό θυμικό.
ΕΥΜΑΙΟΣ, ο φύλακας των χοίρων των σκύλων και η ΜΑΙΑ των γεννήσεων των καλών.
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, η καρδιά το θάρρος και ο ΝΕΟΣ που μάχεται ΤΗΛΟΘΕΝ από μακριά,
ΦΙΛΟΙΤΙΟΣ, ο φύλακας των βοδιών που τα άφησε να κοιτούν τα τρένα να περνούν χωρίς αυτά. Άρπαξε την ΤΥΧΗ του, οίτος και άφησε στα βόδια τα κέρατα.
ΛΑΕΡΤΗΣ, καλλιεργητής αγρών χωραφιών περιβολιών γερών δένδρων και όμορφων παιδιών και εγγονών, όμορφων βουλοφόρων ΛΑΩΝ.
Ο Μενέλαος η Ελένη,ο Νέστωρ παρέα με τον Αχιλλέα με σύντροφο του την Ιφιγένεια των Ατρειδών .Ο Αγαμέμνων αν και βουληφόρος με σκήπτρον του Διός μαχητής ικανός, δεν ανήκει στην δημοκρατική ομάδα των ηρωικών Επών γιατί είναι πολύ αλαζονικός. Σκοτώνει το ελάφι της Αρτέμιδος την γνώση δηλαδή ενώ ο Ηρακλής το συλλαμβάνει με μαεστρία αριστοτεχνική . Θυσιάζει την κόρη του αντί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη του και την προσωπική και να παραιτηθεί, προσβάλει τον Αχιλλέα και εμμένει συνεχώς σε μια εμμονή.

Κοντολογίς θα λέγαμε πως το πρόβλημα της  ενότητος  των τάξεων είναι πάντοτε ένα πρόβλημα μεθόδου  ανευρέσεως του σωστού επικουρικού ταμείου χορηγού, πνευματικού και οικονομικού, ιδεαλιστικού και υλικού.

Αστραία

Η Χώρα των Λωτοφάγων

Land of the Lotos Eaters

Ο Οδυσσέας μεταξύ των λωτοφάγων σε ένα σχέδιο του 18ου αι.

και ο λαιμός των ταύρων

Οι Λωτοφάγοι είναι μυθικός, φιλόξενος και ειρηνικός λαός της ελληνικής μυθολογίας. Ορισμένοι ιστορικοί που έχουν ασχοληθεί με την γεωγραφία της Οδύσσειας τοποθετούν το νησί τους κοντά στις ακτές της Β. Αφρικής, περιοχή όπου είναι ευρύτατα διαδεδομένο το φυτό λωτός. Ειδικότερα την λωτοφαγίτιδα νήσο την ταυτίζουν με εκείνη στον Κόλπο της Σύρτης στο μυχό όπου βρίσκεται η σημερινή νήσος Ζέρμπα ή Τζέρμπα, που διοικητικά ανήκει στην Τυνησία.
Τα άνθη και οι καρποί του λωτού ήταν η κύρια τροφή των κατοίκων αυτού του νησιού και θεωρούντο σαν ναρκωτικά που προκαλούσαν ειρηνική απάθεια. Τον καρπό αυτό πρόσφεραν στους ταξιδιώτες επισκέπτες τους οι οποίοι στη συνέχεια έχαναν την επιθυμία της επιστροφής στη πατρίδα τους ή τη συνέχιση του ταξιδιού τους.

Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια (ι – 92-105) όπου και περιγράφονται ως φιλήσυχοι και φιλόξενοι άνθρωποι που φιλοξένησαν μερικούς ναύτες του Οδυσσέα που αποβιβάστηκαν εκεί όταν ο στόλος τους προσορμίστηκε στην ακτή τους, κάπου στην Αφρική. Οι Λωτοφάγοι τους υποδέχτηκαν ευμενώς και τους πρόσφεραν τον καρπό ενός περίεργου φυτού, του λωτού, που φύτρωνε στην περιοχή τους και αφαιρούσε την μνήμη. Έτσι, οι ναύτες του Οδυσσέα δεν επιθυμούσαν πλέον να επιστρέψουν στην Ιθάκη, λησμονώντας από που έρχονται και που κατευθύνονταν. Τελικά ο Οδυσσέας τους οδήγησε στα πλοία τους με τη βία, όπου και συνήλθαν.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

1 0 μέρες  μέχρι τους  Λωτοφάγους

Από πού ξεκίνησε ο Οδυσσέας;
ἀλλά με κῦμα ῥόος τε περιγνάμπτοντα Μάλειαν
καὶ Βορέης ἀπέωσε, παρέπλαγξεν δὲ Κυθήρων.
ἔνθεν δ᾽ ἐννῆμαρ φερόμην ὀλοοῖς ἀνέμοισιν
πόντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα• ἀτὰρ δεκάτῃ ἐπέβημεν
γαίης οἵ τ᾽ ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσιν. ι Οδύσσειας 84

Ο αβάσταχτος επικουρισμός των Λωτοφάγων
Από τον πρωτόγονο ευδαιμονισμό έως τον χυδαίο υλισμό.
Εντύπωση προκαλούν  καθ ΄ όλη την μελέτη των Ομηρικών Επών τα  πολλά υπέροχα  συμπόσια ,γεύματα ,  δείπνα, οι δειπνοσοφιστές τα τραπέζια οι τραπεζοκόμοι τα φαγητά οι ταμίες οι θαλαμηπόλοι  και  ταύροι,  βόδια γουρούνια  αιγοπρόβατα τα ζώα που σφάζονται από τον ΛΑΙΜΟ τους  , τα σφαχτά.
Από την τελευταία ραψωδία της Ω της Ιλιάδος στην οποία ο Πρίαμος με την βοήθεια του Ερμή εισέρχεται αθέατος στου Αχιλλέα την σκηνή μέχρι το μεγάλο τραπέζι φαγοπότι στης Ιθάκης την σκηνή με ενδιάμεσο  σταθμό των Φαιάκων τον υπερβατικό  επικουρείων ευδαιμονισμό.
Ο Οδυσσέας συμβουλεύει πατρικά τον Αχιλλέα να συμφάγουν σε ομηρικό συμπόσιο πρώτα πριν στην μάχη ριχτούν μετά την συμφιλίωση και την επάνοδο του στην επιθετική γραμμή. Στο νησί των Λωτοφάγων όμως τους  κλαίγοντας  συντρόφους του δυναμικά τους απομακρύνει  από την μεγάλη αποχαύνωση κρεπάλη μαλθακότητα και τρυφηλή ζωή.
Τι αντιπροσωπεύουν οι Λωτοφάγοι σε μια σύγχρονη ερμηνεία διαχρονική;
Είναι ένα είδος επικουρισμού ευδαιμονισμού που ποικίλει στις διάφορες μορφές του από τις απλές έως τις πιο σύνθετες και σχετίζεται με τον Ταύρο της Κρήτης στους Άθλους του Ηρακλή.
Περιγράφεται χαρακτηριστική στην ραψωδία ι της Οδύσσειας στίχοι 91
Είναι το νησί που οι άνθρωποι ξεχνιούνται στις υλικές μόνο απολαύσεις καλό φαγητό  πληρωμένο σεξ ακριβό αυτοκίνητο εξοχικό, τζίπ, καφέ τσιγάρο  ποτά, να περνάμε καλά να περνάμε καλά …αλλά αλίμονο αν λέγαμε ευτυχισμένα τα βόδια που βόσκουν σε λιβάδια χλοερά και η ευδαιμονία δεν συνοδεύεται και από  μία πνευματική αναπτυξιολογία. Οι Λωτοφάγοι δηλώνουν αναίσχυντα πως το πιο ακριβό πράγμα που βρίσκεται πάνω τους  είναι η τσάντα Λουί  Βιτόν και ότι  ψωνίζουν από τα Τίφανυς  ψώνια μεγάλης ανοησίας για να καταλήξουν ΠΟΛΥΒΟΙ, πολύβοες πολυβόοι μνηστήρες με πολλά βόδια  πανάκριβα γκαλά συνέδρια και μεγάλη φασαρία βοή σε ποδοσφαιρική αρτολαγνεία.
Στην χώρα της φαιδράς πορτακαλέας όλοι οι ΚΤΗΣΙΠΠΟΙ και τα ΜΜΕ ομιλούν ακαταπαύστα για συνταγές μαγειρικής σε τηλεθέασης μεγάλης προβολής. Πλήθος συνταγές σε ηδονές πνευματικής νόησης χαμηλής. Οι δε  ΑΓΕΛΑΟΙ δικτάτορες  πάντα προσφέρουν φθηνό άρτον και θεάματα στο σύγχρονο καλοσσαίον της ταυροφονικής αγελαίας λησμονικής.
Ο επικουρισμός και η ευδαιμονία είναι έντονο στοιχείο της ομηρολογίας καθ ΄ όλη την διάρκεια της ομηρογνωσίας σε έλλειψη και υπερβολή αναζητώντας μια ισορροπία ευσταθή . Οι άνθρωποι πολεμούν ερωτεύονται αγαπούν ταξιδεύουν συνεστιάζονται συμποσιάζονται συντρώγουν καταχρώνται φιλοξενίες σε μνηστηριακή και ιλιακή των Τρώων κλοπή. Σφάζουν τον ταύρο  από τον λαιμό αντί να τον πιάσουν από τα κέρατα ή τον αφήνουν να καταστρέφει πεδιάδες σε αγαμεμνονική αυταρχική πολιτική.

Το πρόβλημα της ευδαιμονίας είναι ένα πρόβλημα  μεθόδων όχι μόνο της Λακεδαιμονίας ή κακοδαιμονίας δεισιδαιμονίας, ηθικής  και οικονομικής  χρεωκοπίας  αλλά και ένα πρόβλημα σωστής πνευματικής επιχορηγίας … γιατί ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ σημαίνει βοηθός χορηγός .

Αστραία

 

 

Αγέλαστα Καθεστώτα

Αγέλαοι αγήνορες

υ Οδυσσείας
ὣς ἔφαθ’, οἱ δ’ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ. 320
ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε Δαμαστορίδης Ἀγέλαος•

Ως ολοκληρωτικό καθεστώς ορίζεται η ανελεύθερη πολιτειακή κατάσταση σε ένα κράτος. Το καθεστώς αυτό ελέγχει και κατευθύνει άμεσα ή έμμεσα τις κοινωνικές δραστηριότητες των ατόμων. Η Χάνα Άρεντ ορίζει τον ολοκληρωτισμό ως ριζική καταστολή της πολιτικής και περιφρόνηση εκ μέρους της εξουσίας των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη και ως βασικό διακριτικό του τη διείσδυση της κεντρικής εξουσίας σε κάθε πτυχή της ατομικής ύπαρξης και δημιουργίας. Συγκεκριμένα, καταργείται το κοινοβούλιο, φιμώνεται ο τύπος και επιβάλλεται αυστηρή λογοκρισία.

Ολοκληρωτισμός είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από ορισμένους πολιτικούς επιστήμονες για να περιγράψει ένα πολιτικό σύστημα στο οποίο το κράτος κατέχει το σύνολο των εξουσιών πάνω από την κοινωνία και επιδιώκει να ελέγχει όλες τις πτυχές της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής. Πολλοί μελετητές ποικίλων ιδεολογικών θέσεων και ακαδημαϊκού υπόβαθρου έχουν εξετάσει προσεκτικά τον ολοκληρωτισμό. Όλοι συμφωνούν, πάντως, ότι ο ολοκληρωτισμός επιδιώκει να κινητοποιήσει ολόκληρους πληθυσμούς στην υποστήριξη μιας επίσημης κρατικής ιδεολογίας, δεν ανέχεται δραστηριότητες που δεν στρέφονται προς τους κρατικούς στόχους, συνεπάγεται την καταστολή ή τον κρατικό έλεγχο των επιχειρήσεων, εργατικών συνδικάτων, εκκλησίας ή των πολιτικών κόμματων. Διατηρούνται στην εξουσία με τη βοήθεια της μυστικής αστυνομίας, της προπαγάνδας, με τον περιορισμό της ελεύθερης συζήτησης, του διαλόγου και της κριτικής.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Αγέλαος
Γιος του Δαμάστορα, ένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης, που τον σκότωσε ο Οδυσσέας με το ακόντιό του। Οδύσσεια(υ 321, χ 131, χ 247).Από τον γιο του Οίνοπα, ενός μέθυσου από το κρασί μυστικών δείπνων και λεσχών, στον γιο του Δαμάστορα που δαμάζει όχι τα κύματα, αλλά τα πλήθη, στον αγέλαστο σκυθρωπό οδηγό μιας αγέλης μάζας λαού, τον Αγέλαο.
Ο απάνθρωπος ολοκληρωτισμός έχει πολλές μορφές και διαφόρων επιπέδων οκτάβες ξεκινώντας από τον μοναχικό ολοκληρωτισμό που κρύβουμε μέσα μας μέχρι τον αγελαίο ολοκληρωτισμό που εκπέμπουμε γύρω μας. Συνίσταται κυρίως από τα εξής χαρακτηριστικά. Μεγάλη σοβαροφάνεια, εγωκεντρική σπουδαιοφάνεια, ψυχωτικές εμμονές,υπερφίαλη αλαζονεία, κάθε μορφής  βία, λεκτικής ψυχολογικής σωματικής, δογματική θρησκοληψία, στείρα προγονολατρεία, κομματική ιδεοληψία και νοσηρός φανατισμός.
Η έλλειψη γέλιου, χιούμορ, χαμογέλου είναι εμφανής σε αυτό το είδος του ανθρώπου που σε όλες τις εποχές και τις φυλές του κόσμου ευδοκιμεί όπως υπογραμμίζει ουσιαστικός «στο όνομα του ρόδου»  ο Ουμπέρτο Έκο με αριστοτέλεια  συγγραφική ενδελέχεια μειδιάματος.
Στα Ομηρικά Έπη τονίζεται η παρουσία του σε χαρακτηριστικές σκηνές της ομηρικής σκηνοθεσίας ευφυίας.
Στην σκηνή του στρατιωτικού αρχιστράτηγου  Αγαμέμνονος εκκολάπτεται «το αυγό του φιδιού» με τον αλαζονικό αυταρχικό χαρακτήρα του που αν  φθάσει » σώος» σε μια πολιτική θέση και εξουσία σε τύραννο μεγάλο θα εξελιχθεί. Ο στρατός, και οι πολεμιστές του όσοι  τον απαρτίζουν, είναι για να προστατεύουν τους πολίτες τον άμαχο πληθυσμό την πολιτεία σε κράτος δικαίου και όχι να εκπίπτουν στην κατάχρηση εξουσίας και την ωμή δύναμη του ισχυροτέρου.  Ο στρατός πρέπει να είναι αγκαλιά  με τον λαό όχι εναντίον του γιατί είναι παιδί του, από τα σπλάχνα του.  Ο Αγαμέμνων δεν διστάζει να θυσιάσει το παιδί του, να σκοτώσει τον Ταύρο αντί να χορέψει μαζί του σε ταυροκαθάψια χορό ισορροπίας ακροβατικό.
Στην σπηλιά σκηνή του Κύκλωπα θα διαδραματισθεί όλη η αθέμιστος ολοκληρωτική κυριαρχία που πολλές φορές βρίσκεται και μέσα στους κόλπους της θρησκευτικής εξουσίας καθώς και μιας οικίας στην ενδοοικογενειακή βία «ευηπόληππων» δικηγόρων θρησκευτών και δικολαβών.
Στο παλάτι της Ιθάκης ο Οδυσσέας τον συναντά στο πρόσωπου του αγέλαστου Αγέλαου καταθλιπτικού της χαράς φονιά.
Στην μεταομηρική εποχή σε σύντομη ανασκόπηση ιστορική θα τον  δούμε τα ανύπαρκτα ενδύματα του ανθρωπισμού ενός αυτοκράτορος να φορά με τον εθνικοσοσιαλισμό αγκυλωτό σταυρό και το σφυροδρέπανο το κομμουνιστικό.
Στην μεταβιομηχανική εποχή και στην εποχή του ΜΑΤΡΙΧ ένα κοστούμι του Σμιθ με γραβάτα στο άδειο λαιμό του θα ενδυθεί και από τις πολυεθνικές και τις τράπεζες μισθό θα παίρνει και αδρώς  θα επιχορηγηθεί.
Η δημοκρατία πεθαίνει σε χειροκροτήματα διαπιστώνει περίλυπη η πριγκίπισσα Πάτβε στον πόλεμο των άστρων όταν ο Σηθ παίρνει την εξουσία στην ομώνυμη ταινία.Δύναται να υπάρξει δημοκρατία μέσα σε μια ελέω θεού  και χρήματος ηγεμονία Δυτικού και Ανατολικού τύπου; Μόνο κατ΄ επίφαση, στυγνή ολιγαρχία μαζί με την άνοδο της ασημαντότητας.

Το κεντρικό πρόβλημα του ολοκληρωτιισμού είναι η απουσία της γνώσης , αυτογνωσίας της οντολογίας ενός ολοκληρωμένου ανθρωπισμού.Υπεύθυνη για αυτό είναι μεγάλη οικονομική ανισότητα και η απληστία εφήμερων θνητών που δημιουργεί την κοινωνική αδικία σε ένα κράτος βίας νοθείας και διαφθοράς «αιώνια» καθεστωτικό  πολύ.
Αστραία