Εν Αιαίην
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ’ ἐς νῆσον ἀφικόμεθ’· ἔνθα δ’ ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ’ ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ’ ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.
ἔνθα δ’ ἐπ’ ἀκτῆς νηῒ κατηγαγόμεσθα σιωπῇ 140
ναύλοχον ἐς λιμένα, καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν.
ἔνθα τότ’ ἐκβάντες δύο τ’ ἤματα καὶ δύο νύκτας
κείμεθ’, ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντες.
ἀλλ’ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐϋπλόκαμος τέλεσ’ Ἠώς,
καὶ τότ’ ἐγὼν ἐμὸν ἔγχος ἑλὼν καὶ φάσγανον ὀξὺ
καρπαλίμως παρὰ νηὸς ἀνήϊον ἐς περιωπήν,
εἴ πως ἔργα ἴδοιμι βροτῶν ἐνοπήν τε πυθοίμην.
ἔστην δὲ σκοπιὴν ἐς παιπαλόεσσαν ἀνελθών,
καί μοι ἐείσατο καπνὸς ἀπὸ χθονὸς εὐρυοδείης
Κίρκης ἐν μεγάροισι διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην. 150
μερμήριξα δ’ ἔπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν
ἐλθεῖν ἠδὲ πυθέσθαι, ἐπεὶ ἴδον αἴθοπα καπνόν.
ὧδε δέ μοι φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
πρῶτ’ ἐλθόντ’ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης
δεῖπνον ἑταίροισιν δόμεναι προέμεν τε πυθέσθαι.
ἀλλ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦα κιὼν νεὸς ἀμφιελίσσης,
καὶ τότε τίς με θεῶν ὀλοφύρατο μοῦνον ἐόντα,
ὅς ῥά μοι ὑψίκερων ἔλαφον μέγαν εἰς ὁδὸν αὐτὴν
ἧκεν· ὁ μὲν ποταμόνδε κατήϊεν ἐκ νομοῦ ὕλης
πιόμενος· δὴ γάρ μιν ἔχεν μένος ἠελίοιο. 160
τὸν δ’ ἐγὼ ἐκβαίνοντα κατὰ κνῆστιν μέσα νῶτα
πλῆξα· τὸ δ’ ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησε,
κὰδ δ’ ἔπεσ’ ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ’ ἔπτατο θυμός.
τῷ δ’ ἐγὼ ἐμβαίνων δόρυ χάλκεον ἐξ ὠτειλῆς
εἰρυσάμην· τὸ μὲν αὖθι κατακλίνας ἐπὶ γαίῃ
εἴασ’· αὐτὰρ ἐγὼ σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε,
πεῖσμα δ’ ὅσον τ’ ὄργυιαν ἐϋστρεφὲς ἀμφοτέρωθεν
πλεξάμενος συνέδησα πόδας δεινοῖο πελώρου,
βῆν δὲ καταλλοφάδια φέρων ἐπὶ νῆα μέλαιναν,
ἔγχει ἐρειδόμενος, ἐπεὶ οὔ πως ἦεν ἐπ’ ὤμου 170
χειρὶ φέρειν ἑτέρῃ· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν.
κὰδ δ’ ἔβαλον προπάροιθε νεός, ἀνέγειρα δ’ ἑταίρους
μειλιχίοισ’ ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·
«ὦ φίλοι, οὐ γάρ πω καταδυσόμεθ’, ἀχνύμενοι περ,
εἰς Ἀΐδαο δόμους, πρὶν μόρσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ·
ἀλλ’ ἄγετ’, ὄφρ’ ἐν νηῒ θοῇ βρῶσίς τε πόσις τε,
μνησόμεθα βρώμης μηδὲ τρυχώμεθα λιμῷ.»
ὣς ἐφάμην, οἱ δ’ ὦκα ἐμοῖσ’ ἐπέεσσι πίθοντο·
ἐκ δὲ καλυψάμενοι παρὰ θῖν’ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο
θηήσαντ’ ἔλαφον· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἦεν. 180
αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπησαν ὁρώμενοι ὀφθαλμοῖσι,
χεῖρας νιψάμενοι τεύχοντ’ ἐρικυδέα δαῖτα.
ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ’ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
ἦμος δ’ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθε,
δὴ τότε κοιμήθημεν ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
ἦμος δ’ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
καὶ τότ’ ἐγὼν ἀγορὴν θέμενος μετὰ πᾶσιν ἔειπον·
Αστραία 
Οι ιστορικοί της Ιατρικής έχουν υποθέσει ότι η μεταμόρφωση των συντρόφων του Οδυσσέα σε χοίρους είναι μία μεταφορά για την επίδραση αντιχολινεργικών αλκαλοειδών, όπως η σκοπολαμίνη και η ατροπίνη, που δρουν ως αναστολείς της ακετυλχολίνης στο νευρικό σύστημα. Τα συμπτώματα από τη λήψη τέτοιων ουσιών περιλαμβάνουν την αμνησία και τις παραισθήσεις. Η περιγραφή για το μώλυ ταιριάζει στο φυτό γάλανθος, που παράγει δευτερογενείς μεταβολίτες οι οποίοι μπορούν να δράσουν ως αντίδοτο στα αντιχολινεργικά φάρμακα
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AF%CF%81%CE%BA%CE%B7
Όπως η μητέρα της Εκάτη, η Κίρκη έζησε αρχικά στην Κολχίδα, όπως λέει ο Όμηρος, στον κήπο στο δάσος στην Κολχίδα που ήταν ήδη ιερό στη μητέρα της και καλείτο Αιαίη. Αλλά όταν συναντά τον Οδυσσέα ζει σε έναν άλλο καταπληκτικό κήπο, την Τυρρηνία Αιαίη ή Κολχική Αιαίη, την οποία ο Όμηρος τοποθετεί πλησίον του Άιδου. Έτσι έχουμε δύο Αιαίης Κιρκαιδίας, το όρος Κίρκαιον πολυφάρμακον στην Ιταλία και το Κίρκαιον πεδίον της Κολχίδας, όπου «η πρώτη ακτίνα του Ηλίου το πρωί ξυπνά τη ζωή στο μυστικό κήπο, φωτίζοντας το θαυμάσιο πρόσωπο της θεάς.
http://www.astro.gr/arxaia-sofia/Kirki.htm
Κατά Κίρκην
Ο Όμηρος το σημείο αυτό το παρασταίνει με την ίδια απλότητα
της υψηλής ποίησης. Ο Οδυσσέας υποχρεώνει την Κίρκη με το σπαθί να ξανακάμει τα γουρούνια συντρόφους. Οι σύντροφοι λοιπόν ξυπνούν. Κι ένα πρωί…
– Ε βασιλιά, σήκω να φύγουμε. Μας περιμένει το καράβι, η θάλασσα, το ταξίδι, τα σπίτια μας. Ο πηγαιμός για την Ιθάκη. Αλλά ο Οδυσσέας αυτό ήθελε. Μόνο που για να το πετύχει σε τούτη τη στιγμή χρειάστηκε να αλλάξει τη ρότα του τρόπου του. Κάποτε, βλέπεις, για να φτάσεις στις Ινδίες, πρέπει να τραβήξεις κατά Αμερική.
– Εμπρός στρατιώτες μου. Πάμε!
Και γυρνώντας στην ωραία γυναίκα την εκοίταξε μ’ ένα τρυφερό βλέμμα που έσταζε μεγάλο πόνο.
Ο Οδυσσέας αποχωρεί από το νησί της Κίρκης περισσότερο ευλογώντας, και λιγότερο ερωτευμένος.
http://pyrron.blogspot.gr/2011/03/blog-post_14.html
Ο Νίο στο βασίλειο της Περσεφόνης
…αναζητώντας τον κλειδοκράτορα
The Merovingian’s speech
Το μώλυ
Στο Μεγάλο Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσης του Δημητράκου αναφέρειαι σαν μυθώδες φυτό και ταυτίζεται με το μαύρο κρομμύδι (μώλιζα), με τον άγριο απήγανο ή με το φυτό που αναφέρεται στο Διοσκουρίδη ως άρμαλα ή πήγανον (Διοσκ. 3, 46) και συναντάται κυρίως στην Kαππαδοκία. Ακόμη το ταυτίζει με το ηρίγγιον του Διοσκουρίδη (Ψ Διοσκ. 3, 21) και με το στρίχνον το υπνωτικό του Πλινίου (Φ.Ι 21,180). Στο Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης Liddell-Scot το μώλυ αναφέρεται ως μυθώδες φυτό με μαγική δύναμη, που έδωσε ο Ερμής στον Οδυσσέα σαν αντίδοτο προς τα θέλγητρα και τα φάρμακα της Κίρκης.
Στο Ομηρικό λεξικό του Ι. Πανταζίδου αναφέρεται ότι συναντάται μόνο μία φορά και μάλιστα στην αιτιατική, σε όλη την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Το θεωρεί μυθώδες θαυματουργό φυτό, όπως είναι και η άποψη του Θεοφράστου (Φ. Ι 9,5,17) και πολλών αλλων μελετητών. Αιτιολογεί την ονομασία του σαν να προέρχεται από τις λέξεις μολύω = παραλύω με συγγενείς λέξεις το μαλακός και μαλακώνω.
Κατά την άποψη του Ομηριστή Dierbach πρόκειται για το μανδραγόρα.
Τέλος, τόσο ο Ιπποκράτης όσο και ο Γαληνός αναφέρουν το φυτό μώλυζα σαν το σκόρδο με «απλήν κεφαλήν μη διαλυομένην εις αγλίδας» δηλαδή αυτό που λέμε σήμερα μονόσκελο σκόρδο.
http://www.chios-medical.gr/karahaliou11.htm
Εκεί θα συναντήσεις την σεξουαλική ενέργεια στην αρχέγονη μορφή της, την κουνταλίνη και το φίδι που κοιμάται στην βάση τη σπονδυλικής στήλης, μαζί με την Κίρκη.
Η άνοδος η χρήση της η τιθάσευση της είναι υψίστης σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, καθώς και ο έρωτας.
Ο έρωτας που συναντήσαμε στον 5 οίκο είναι η πιο απαλή μορφή του.
Είναι το φλερτ, το παιγνίδι, ο ερωτισμός οι πλατωνικές σχέσεις,η δημιουργία η χαρά.
Ο έρωτας όμως αυτού του 8ου οίκου είναι “ένα καμίνι”, γιατί πάντα είναι ένα πάθος και θα σημαδεύεται από μοιραία γεγονότα ζωής και θανάτου.
Κιρκόω, δένω σε κρίκους. Κιρκαία σταθώρι, το φυτό που χρησιμοποιούσαν στην μαγεία. Κίρκη γεράκι που περιστρέφεται στον αέρα πριν εφορμήσει στο θέμα του. Λεξικόν Βερέττας
Κερκίς , λεπτόν μακρύ ίσιο ραβδί που μεταχειριζόταν ο υφάντης, υφάντρα ως εργαλείο στον αργαλιό. Χείρα, πήχυς
Σφηνοειδής διαίρεση των καθισμάτων στο αρχαίο θέατρο.
Κέρκος είναι η ουρά ζώου
Κίρκη η κιρνώσα τα φάρμακα, η παρά την κερκίδα. Κερκίς παρα τω κρέκω.Τας δε παιπαλώσεις γυναίκας Κίρκας φαμεν. Κίρκον ιέρακα ή ουρά ήκωπηλάτη.Λύσις ονείρου. Χειρός πεταχθείς κίρκος άρχουσι βλάβη. Κίρκους κατασχών ου θέλεις πάντως τύχοις. ΣΟΥΪΔΑ
Ευρύλοχος ο πρώτος λόχος στην εξερεύνηση του νησιού με Κλήρο
Αρχηγός με 22 άνδρες κ 203-209. Ο αριθμός των χρωμοσωμάτων της μιας καλλιπλόκαμου έλικος είναι 23.
Η Κίρκη ανοίγει τις θύρες.
Ο κήδιστος αγαπητός Πολίτης εισέρχεται.
Απροσανατολισμός . Δεν ξέρουμε που πέφτει η Δύση και η Ανατολή κ 189-194
Άκαμπτος νους ο Οδυσσέας, ακήλητος νόος μερμήριζε κ 151 χαρτογραφεί την κατάσταση και το νησί .
Κάπνος αίθοψ και πυκνός δρυμός και ύλη να κείται στο κάτω μέρος του σώματος χθαμαλή.
Ελάφον υψίκερνων μέγαν θηρίον ο Οδυσσέας στους ώμους κρατεί και κερνά τους συντρόφους του . Κάποιος θεός με λυπήθηκε και μου το έστειλε λέει σε μονολογία αγόρευση μοναδική. Κ 1577
Με τόξο και ξίφος σπαθί ξεκινά για την αποστολή κ 262
Αλλά η Κίρκη έχει ένα αργαλειό και είναι: πολυφάρμακος κ 276, πότνια σεβαστή: κ 549, καλλιπλοκάμος κ 220 και εϋπλόκαμος κ 136 και λ 8.
Με ανοικτές τις θύρες τον καλεί και με ωραία αυδή φωνή κυκεώνα ερωτικών χυμών τον κερνά
Ο Ερμής χρυσόρραπις με το Κηρύκειον όμως του έχει δώσει το μαγικό Μώλυ με το χέρι του αντίδοτο και συνταγή.
Μώλυ, μη όλλυμι του θανάτου
Έχει 4 αμφιπόλους κ 348 που γεννήθηκαν από κρήνες και άλση και ιερούς ποταμούς. 4 διαφορετικές εργασίες επιτελούν με νερό γη αέρα και φωτιά σε 4 αζωτούχες βάσεις ζωής.
Η Κίρκη ήταν μάγισσα ή νύμφη. Πατέρας της ήταν ο θεός Ήλιος και μητέρα της η Πέρση, μία από τις Ωκεανίδες. Η Κίρκη ήταν αδελφή του Αιήτη και της Πασιφάης. ‘ Η από την Αστερόπη μια Ωκεανίδα και τον Υπερίωνα.
Κατοικούσε δυτικά, εκεί όπου υψώνεται το “Κιρκαίο όρος”, σε μια χερσόνησο της τυρρηνικής ακτής. Έχει συγγένεια με την Μήδεια.Η Κίρκη ζούσε στο νησί στο οποίο ήταν βασίλισσα, την Αιαία και μεταμόρφωνε τους εχθρούς της ή όσους την προσέβαλαν σε ζώα με τη χρήση μαγικών ποτών, καθώς γνώριζε πολλά για τα βότανα και τη φαρμακευτική τους επίδραση.
Είναι επίσης αρπακτική πλανεύτρα, και το όνομά της, Κίρκη, συνδέεται με τον κίρκο, το αρπακτικό που κυκλώνει την πτήση του, ή τον λύκο και συνδέεται στον Όμηρο με το γεράκι.
Με τη βοήθεια του θεού Ερμή, που έδωσε στον Οδυσσέα το μαγικό φυτό μώλυ με τη μαύρη ρίζα και τα λευκά άνθη. Ο Οδυσσέας έγινε άτρωτος στα μαγικά τεχνάσματα της Κίρκης, υποχρεώνοντας την σε όρκο όταν τράβηξε το σπαθί του .Η Κίρκη του εξηγεί όλες τις τελετουργικές διαδικασίες που απαιτούνται για να εισέλθει στον κάτω κόσμο και εδώ φαίνεται πλέον ως φύλακας της πύλης και το νησί της μια πύλη για τον κόσμο των νεκρών.
Να βρει την Περσεφόνη και τον Κωκυτό ποταμό σε ταξίδι στης σπονδυλικής στήλης με τον κόκκυγα πρώτο σταθμό οστό τον συμβουλεύει ενδεδυμένη με ζώνη καλύπτρα και ρούχα αστραφτερά.
Ο Τηλέγονος είναι ο καρπός αυτού του έρωτα συνεχίζουν κάποια κείμενα μεταομηρικά.
Ποιος τι είναι ο ΤΗΛΕΓΟΝΟΣ;
Η Αθηνά Μέντωρ τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ οδηγεί προσεχτικά στα Έπη τα Ομηρικά.
http://kleio2012.blogspot.gr/2013/08/blog-post.html
Κρίκοι Δύναμης
Αναμφισβήτητα η Κίρκη είναι ο σαρκικός έρωτας το σεξ τα γεννητικά όργανα η είσοδος της ζωής και του θανάτου. Από αυτές τις θύρες που ανοίγει της ύλης σε δάσος πυκνών τριχών της ήβης εξέρχεται η νέα ζωή και πεθαίνουν πολλά σπερματοζωάρι και ωάρια. Ο ρόλος του Ερμή του καλλιπλόκαμου DNA το κηρύκειο βρίσκονται στην πρώτη του μύθου γραμμή με τις 4 λειτουργίες εργασίες των αμφιπόλων της σε εννιάχρονα χοιρίδια ή εννιάμηνα μωρά. Είναι κόρη του Ήλιου και της Πέρσης ευπλόκαμος γιατί έχει κουρσέψει περσέψει υψηλή ηλιακή συνείδηση στην σύντηξη της ενέργειας που την ύλη στον αργαλειό της κεντά.
Ευρύς ο λόχος των ανδρών των στρατιωτών των αγοριών θα γευτούν τις ηδονές της γεννετήσιας θεάς και ο ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ θα τους οδηγήσει με το κλήρο που πέφτει στον γενναίο. Οταν δεν γίνεται σκυλόψαρο καταλήγει γουρούνι στα σκέλια μιας πορνό σταρ με αρπακτική ουρά. Ευυπόληπτοι ΠΟΛΙΤΕΣ θα εισέλθουν χωρίς δισταγμό και σκέψη πολλή σε κυκεώνα ερωτικών υγρών απογυμνώνονται δε άντρες κακοί. Έχουν χάσει κάθε προσανατολισμό και δεν ξέρουν που βρίσκεται η Δύση και η Ανατολή.
ΣΕ τι διαφέρει ο Οδυσσέας; Στο μυαλό και στη ερμηνεία μετάφραση του νου. Ο Οδυσσέας θα σμίξει στο κρεβάτι αλλά ο Ερμής ΝΟΥΣ τον εμποδίζει να γίνει ζώον γιατί το μώλυ ανεβάζει την ενέργεια στην καρδιά και δεν παραμένει απλή εκτόνωση σε σεξουαλικά κέντρα ζωικά. Πριν, κάποιος θεός που τον λυπήθηκε του στέλνει την γνώση ελάφι μαγικό που κουβαλά στους ώμους του θηρίο τρομερό. .Την μοιράζεται με τους συντρόφους τους αλλά λίγοι την κατανοούν για να μπορέσουν να βοηθηθούν.
Ο Οδυσσέας θα πάει γιατί δηλώνει πως του είναι ανάγκη κρατερή, τραβά το ξίφος αλλά δεν την σκοτώνει απλώς την φοβερίζει. Φυσικά και δεν την σκοτώνει γιατί αν σκοτώσεις την Κίρκη την σεξουαλική ΔΥΝΑΜΗ ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει να υλοποιηθεί, όλλυται. Απολύεται. Όπως και ο Ηρακλής δεν σκοτώνει τον Κέρβερο δεν μπορεί δεν επιτρέπεται να τον σκοτώσει Μόνο τον φέρνει στο φως , εξηγεί τους κρίκους νόμους και τους κανόνες της σεξουαλικής δύναμης και της ενέργειας. Την ορκίζει πως δεν θα τον κάνει γυμνώσει άντρα άναδρο και κακό.
-Πόσοι κρίκοι δύναμης υπάρχουν;
– Κύρια δώδεκα. Κάθε σταθμός της διαδρομής του Οδυσσέα και ένα κρίκος, ένα δακτυλίδι ένωσης μία γέφυρα κατανόησης ανάμεσα στις λέξεις την έννοια και την λογική τους.
http://astrealeonidou.blogspot.gr/2013/08/1_17.html?showComment=1376747209513#c453798245425098017