«H άδεια να σκοτώνεις είναι η επιλογή να μη σκοτώνεις όταν δεν χρειάζεται»
Στο μέσον της ερήμου βρέθηκε ο διάσημος 007 να αντμετωπίζει το «Spectre»,ένα φάντασμα, μια σκιώδη παγκόσμια οργάνωση κυβέρνηση στην καινούργια ταινία.
Σε ένα ερημικό τοπίο, μόνος του με το κορίτσι του, με οργουελιανές αναφορές στη νέα τάξη πραγμάτων, στην δικτατορία των μέσων επικοινωνίας, παρακολούθησης και πληροφόρησης, χρηματοδοτούμενη από κροίσους ιδιώτες, χωρίς καμία βοήθεια από την υπηρεσία του.
Τα καταφέρνει;
Ναι, όπως πάντα. Αφού περάσει από ένα παλιό κτίριο σημαδεμένο από το όνομα του και τα πρόσωπα που συνδέθηκε και αγάπησε στη ζωή του με το φάντασμα- γκόλουμ, να χλευάζει και να ομολογεί κυνικά.
-Εγώ είμαι που κατέστρεφα ότι αγαπούσες και τώρα δεν έχεις επιλογή.
Προσπάθησε να σωθείς μόνος σου ή με την παρέα σου,αν τα τα καταφέρεις.
Ωραίος ο καινούργιος Μποντ, αναβαθμισμένος, φιλοσοφημένος με το γνωστό του φλεγματικό χιούμορ, ισορροπημένος και όλα τα σουρεαλιστικά γνωστά εφέ. Ο προηγούμενος δεν μου άρεσε. Υπερβολικά δύσκαμπτη η ερμηνεία για έναν Τζέιμς και πολύ σφικτός, άγριος στο ρόλο του ο ηθοποιός. Ο Μποντ, κλασσικό πρότυπο πλέον, είναι πιο ανάλαφρος χαρακτήρας και αυτή είναι η δύναμη του και η αιχμή του δόρατος του, η γοητεία του. Έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του καλού πολεμιστή. Είναι αδυσώπητος, χωρίς να γίνεται παράλογα σκληρός. Είναι πονηρός, χωρίς να γίνεται φθηνά ιδιοτελής. Είναι ευγενής τζέντλεμαν, χωρίς να γίνεται γλυκανάλατος. Είναι άψογος, χωρίς να καταντά τελειομανής. Είναι σοβαρός, χωρίς να γίνεται σπουδαιοφανής. Είναι ερωτικός, χωρίς να καταντά χυδαίος. Είναι αποστασιοποιημένος, χωρίς να είναι αδιάφορος και προστατεύει τον εαυτό του, χωρίς να είναι είναι ξιπασμένος. Δεν ξέρω αν ο Ίαν Φλέμινγκ είχε μελετήσει τον Όμηρο και την Κ Ιλιάδος, με τον Οδυσσέα κατάσκοπο να πιάνει τον Δόλωνα, αλλά σίγουρα τα νησιά που επισκέπτεται ο Μποντ έχουν πολλές Σειρήνες, Κίρκες, πολλούς Κύκλωπες και Ναυσικές.
Στο τέλος με το όπλο πάνω από ένα σερνόμενο μισοπεθαμένο φάντασμα, ταλαντευόμενος για λίγο , αποφασίζει να μην το σκοτώσει και αδειάζει τις σφαίρες του, γιατί όπως λέει επιγραμματικά, έχει κάτι καλύτερο να κάνει. Φεύγει με το κορίτσι και το παλιό ρομαντικό αυτοκίνητο.
H άδεια να σκοτώνεις είναι η επιλογή να μη σκοτώνεις όταν δεν χρειάζεται.
Στην ουσία σε αυτό το σημείο είμαστε σήμερα, πολεμώντας με ένα φάντασμα.Στο μέσον της ερήμου της αυτοκρατορίας των μηχανών. Τόσες πολλές μηχανές επικοινωνίας και τόσο λίγη έως καθόλου η επικοινωνία των ανθρώπων. Και αν υπάρχει ένα διάλογος τις περισσότερες φορές θυμίζει τον Βλαντιμίρ -Εστραγκόν του Μπέκετ, τόσο παράλογος.
Ο καθένας μόνος του, το φάντασμα , κάτι ασαφές και σκιώδες, να έχει καταστρέψει ότι έχουμε αγαπήσει και εμείς στην έρημο του πραγματικού του Νέου Μάτριξ, της Νέας εποχής να στεκόμαστε στο μέσον του πουθενά
Ζητείται Νίο Ηρακλής να αναλάβει την αποστολή με τα όπλα του τα γνωστά.
Αστραία
25 11 2015
Αστραία 