Ο άρχων του δακτυλιδιού της εξουσίας, είναι ένα καταπληκτικό έργο του οραματιστή ΤΟΛΚΙΝ διαχρονικό και συμβολικό, όπως όλα τα καλά έργα.
Αναφέρεται σε μια μυθική εποχή, προφανώς της Παλαιάς Ατλαντίδος,(για την οποία μιλάει και ο Πλάτων και για το δακτυλίδι του Γύγη) με τη δημιουργία φυλών και υποφυλών., με τη δημιουργία φυλών και υποφυλών. Πολλές από αυτές,ήταν διασταυρώσεις, γενετικά πειράματα, μέσα στα γενετικά εργαστήρια, του ΣΗΘ, (από άλλο έργο στον Πόλεμο των Άστρων, σημειολογία).
Σκοπός ήταν να δημιουργήσουν δούλους και εργάτες, μια ποικιλία ανθρωποειδών που να είναι ανθεκτικοί στη δουλεία και να μη σκέπτεται πολύ, στα εργοτάξια φάρμες, των μαύρων αυτοκρατόρων της Ατλαντικής αυτοκρατορίας. Μία από αυτές ήταν και η δημιουργία των ΟΡΚ, από τον Σάουρον.
Η μεγάλη κατάχρηση της Ατλαντικής εξουσίας οδήγησε στον καταποντισμό και την ανατροπή των πόλων της γης.
Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα ή, ως τραγωδία, ας το έχουν υπ ΄όψιν τους, οι νέοι ΑΤΛΑΝΤΕΣ στην σύγχρονη γεωδαισία και στις μετακινήσεις οροσειρών,ΟΡΚ και ηπείρων.
Η Πίνδος πάντως πρόσφατα, μετακινήθηκε.
Η σειρά είναι των άλλων, έπεται….
21 10 2016
Η επιβίωση κάθε οργανισμού εξαρτάται από την ομαλή του λειτουργία και τη δυνατότητά του να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του.
όταν οι διάφοροι ιστοί, τα όργανα και τα συστήματα που διαθέτει (εσωτερικό περιβάλλον) μπορούν να συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους
όταν μπορεί να αντιδρά κατάλληλα στις μεταβολές του περιβάλλοντος, όπως να εντοπίζει την τροφή του, να αποφεύγει τους εχθρούς του, να ζευγαρώνει.
Το σύνολο των αντιδράσεων ενός οργανισμού στις μεταβολές του περιβάλλοντος επηρεάζει τις σχέσεις που αναπτύσσει με τους άλλους οργανισμούς του οικοσυστήματος, καθώς και με τους αβιοτικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, το χρώμα του βάτραχου της εικόνας τού επιτρέπει να «κρύβεται» από τους εχθρούς του, ενώ οι κραυγές του (κοασμοί) του επιτρέπουν να επικοινωνεί με τον ερωτικό του σύντροφο. Οι αντιδράσεις ενός οργανισμού σχετίζονται με την πολυπλοκότητά του, επηρεάζουν και επηρεάζονται από το περιβάλλον του και χαρακτηρίζονται επιτυχείς εφόσον του επιτρέπουν να προσαρμόζεται σε αυτό, να επιβιώνει και να αναπαράγεται.
Όλοι οι οργανισμοί (βιοτικοί παράγοντες) ενός οικοσυστήματος αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και με τους αβιοτικούς παράγοντες με ποικίλους τρόπους. Έτσι, τα μέλη του ίδιου πληθυσμού αναπτύσσουν σχέσεις με σκοπό την αναπαραγωγή του είδους. Συχνά όμως αναπτύσσουν και ανταγωνιστικές σχέσεις. Μπορεί να ανταγωνίζονται για να διεκδικήσουν τον ίδιο ερωτικό σύντροφο, τον χώρο όπου θα «φωλιάσουν», την τροφή, το οξυγόνο, το φως κτλ. Σε άλλες περιπτώσεις, οργανώνονται σε ομάδες (κοινωνική συμπεριφορά) και συνεργάζονται μεταξύ τους για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού, όπως συμβαίνει με τα σμήνη των χελιδονιών που μεταναστεύουν. Yπάρχουν είδη, όπως οι μέλισσες, που συνεργάζονται σχηματίζοντας κοινωνίες με σαφή ιεραρχία και υψηλό επίπεδο οργάνωσης.
Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών πληθυσμών ενός οικοσυστήματος είναι κυρίως τροφικές (θηρευτής – θήραμα). Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι οργανισμοί τρέφονται με κάποιους άλλους. Αναπτύσσονται όμως και σχέσεις συμβίωσης και αμοιβαίας προσφοράς μεταξύ διαφορετικών οργανισμών. Για παράδειγμα, σε κοιλότητες του ανθρώπινου σώματος (έντερο, κόλπος κτλ.) φιλοξενούνται ορισμένα βακτήρια που παράγουν χρήσιμες για τον άνθρωπο ουσίες (π.χ. βιταμίνη Κ). Οι μικροοργανισμοί αυτοί ανταγωνίζονται επιπλέον τα παθογόνα μικρόβια, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην άμυνά μας.
Σε ένα οικοσύστημα είναι δυνατόν να αναπτύσσονται και σχέσεις ανταγωνισμού, όπως ανάμεσα στον σκύλο και τη γάτα, ή παρασιτισμού, όπως ανάμεσα στον άνθρωπο και τα μικρόβια που του προκαλούν ασθένειες.
Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων που αναπτύσσονται ανάμεσα στους διάφορους παράγοντες ενός οικοσυστήματος; Ας εξετάσουμε το παράδειγμα ενός λιβαδιού στο οποίο ζει ένας πληθυσμός ποντικών που τρέφονται με σπόρους.
Α. Οι σπόροι αποτελούν τροφή για τα ποντίκια.
Β. Αν για κάποιο λόγο αυξηθούν οι σπόροι, τότε θα υπάρχει άφθονη τροφή για τα ποντίκια, οπότε:
Πολλοί σπόροι —> Πολλά ποντίκια
Γ. Όμως, τα πολλά ποντίκια θα καταναλώνουν πολλούς σπόρους. Δεν θα μπορούν να δημιουργηθούν πολλά νέα φυτά και να παράγουν πάλι σπόρους, κι έτσι στο οικοσύστημα θα υπάρξουν:
Λιγότεροι σπόροι —> Λιγότερα ποντίκια
Δ. Τελικά θα επέλθει πάλι μια ισορροπία, ώστε τα ποντίκια που θα υπάρχουν στο οικοσύστημα να είναι τόσα που να μπορούν να βρίσκουν τροφή.
Εξάλλου, στον ίδιο βιότοπο είναι πιθανό να ζουν και άλλοι οργανισμοί που τρέφονται με ποντικούς, όπως είναι τα φίδια, οι αλεπούδες, οι κουκουβάγιες, καθώς επίσης και τα γεράκια, που τρέφονται με φίδια και ποντίκια. Έτσι, μια αύξηση του αριθμού των ποντικών θα οδηγούσε παράλληλα σε αύξηση των ζώων που τρέφονται με ποντικούς. Το γεγονός αυτό θα περιόριζε τον αριθμό των ποντικών και θα καταλήγαμε πάλι στο Δ, δηλαδή θα είχαμε μια σταδιακή αποκατάσταση της ισορροπίας του οικοσυστήματος.
Αυτές οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των διάφορων παραγόντων ενός οικοσυστήματος λειτουργούν ως ρυθμιστικοί μηχανισμοί που ελέγχουν την ισορροπία του. Αυτή η ισορροπία δεν είναι στατική. Οι συνθήκες του άβιου περιβάλλοντος (θερμοκρασία, φως κ.ά.) μεταβάλλονται διαρκώς, όπως αλλάζει και ο αριθμός των ατόμων των διάφορων πληθυσμών που ζουν σε αυτό. Όσο όμως οι μεταβολές κυμαίνονται μέσα σε κάποια όρια, η ισορροπία μπορεί να αποκαθίσταται.
σελ.40-42
ΒΙΟΛΟΓΙΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Η φύση, ο μεγαλύτερος διδάσκαλος του βίου
μας διδάσκει με τη σοφία της και εμπνέει όλους τους φυσικούς φιλοσόφους
σε δρόμο αληθινής ζωής και παρατηρήσεις, έρευνας ουσιαστικής
Ή Αετός ή Σκορπιός
In our way or out, in highway
Η σκηνή της εισαγωγής του σκορπιού στην περιοχή της Εστίας και της κοιλιακής χώρας του Νίο είναι πολύ χαρακτηριστική. Αφού τον συλλαμβάνουν μετά την καταδίωξη στο γραφειάκι 1χ1 της πολυεθνικής που δούλευε, του εμφυτεύουν ένα μικροτσιπάκι καταδότη κοριό, σκορπιό.
Ο Σκορπιός πέρα από την κινηματογραφική αλληγορία, είναι ένα τμήμα νοητό της εκλειπτικής 30 μοιρών , ως ζώδιο, και του ουρανού πραγματικός αστερισμός. Ο Σκορπιός συνορεύει με επτά αστερισμούς, τους Οφιούχο, Ζυγό, Λύκο, Γνώμονα, Βωμό, Νότιο Στέφανο και Τοξότη.
Ο Πλούτων είναι ο αρχηγός, μία από τις αδελφές χρωματίδες του Ποσειδώνος και του Διός.
Ο Ήφαιστος είναι η ολυμπιακή μορφή του στην άνοδο του συνειδητού γιατί το υπόλοιπο μέρος παραμένει αθέατο και κρυφό στο προσωπικό του υποσυνείδητου και το συλλογικό. Είναι ο 8ος οίκος και ο σπόρος της ζωής με την μορφή του DNA στα φυλετικά χρωμοσώματα και έχει τη μορφή του Άρη και της Αφροδίτης, στα σπερματοζωάρια και ωάρια, αντιστοίχως.
Το ΜΑΤΡΙΧ δεν έχει καμία σχέση με τον Οδυσσέα και τα Ομηρικά Έπη, ίσως μια αμυδρή μακρινή συγγένεια με τον Ηρακλή, λόγω αφηγήσεως της ΗΒΗΣ του νέου, με βάση αλληγορική.
Ο Οδυσσέας είναι ένα άνθρωπος απλός και θνητός. Αγαπάει την ζωή, την περιπέτεια, τις ωραίες γυναίκες, συμβουλεύεται τις σοφές, λατρεύει το παιδί του, σέβεται τη γυναίκα του την Πηνελόπη.
Δεν είναι αρχομανής, ούτε εγωιστής, σκέπτεται, κάνει λάθη, μαθαίνει μέσα από τα λάθη του και μέσα από τα λάθη των άλλων. Θέλει να γυρίσει στη πατρίδα του, στους λίγους φίλους του. Δεν έχει εμμονές ούτε με την εξουσία, ούτε με την αθανασία. Μη ξεχνάμε πως αναμετρήθηκε με ένα μεγάλο θεό τον Ποσειδώνα. Είναι μποέμ τύπος και ο άνδρας που όλες οι γυναίκες αγαπούν.
Οι μεταομηρικές εκδοχές τον θέλουν να αφήνει και την Ιθάκη για καινούργια ταξίδια στην χώρα των Ηπειρωτών Θεσπρωτών και ο Ν. Καζαντζάκης γράφει για χάρη του μια νέα Οδύσσεια με λογοτεχνική αδεία.
Ο Ηρακλής είναι άλλη οκτάβα και είναι ημίθεος, θεός στη τρίτη προσοχή και όχι θνητός.
Η Τρίνιτυ ανακοινώνει αποφασιστικά στον Νίο την επιλογή που έχει να κάνει.
In our way or out, in highway.
Ο Νίο δέχεται και του βγάζει τον σκορπιό.
Η επίσκεψη του Νίο στον Άδη, με τον Μεροβίγγειο και την Περσεφόνη μέσα σε ένα πλουτώνειο άντρο του σεξ γίνεται με την ματιά του αετού και την προστασία του καθαρού νου.
Αυτό που ζηλεύει η Περσεφόνη και ζητά, είναι το φιλί. Η Τρίνιτυ είναι η άνιμα του Νίο, η θηλυκή του πλευρά με την οποία είναι ερωτευμένος βαθιά. Με αυτή την έννοια ο έρωτας είναι μια μεγάλη επαναστατική πράξη που σίγουρα δεν θα σε αφήσει καθισμένο σε ένα καναπέ να τρως την μπριζόλα σου ήσυχα.
Το φιλί που αναζητά η Περσεφόνη για να ξαναγεννηθεί είναι το φιλί του πραγματικού έρωτα και όχι του εξαγορασμένου ή του μηχανικού, σε μια προδοσία του Εαυτού.
Για να συμβεί αυτό το ζευγάρι πρέπει να είναι ερωτευμένο πραγματικά και δεν αφορά μια στιγμιαία σωματική έλξη και απλή εκτόνωση σεξουαλική.
Είναι η συνάντηση του άνιμους και της άνιμα αντιστοίχως στον αρσενικό και θηλυκό άνθρωπο.
Το να είσαι ερωτευμένος με αυτο τον τρόπο το γνωρίζεις, δεν χρειάζεσαι κανένα να σου το πει, όπως λέει και η Προφήτις στον Νίο.
Αυτό τον έρωτα δεν το θέλει το σύστημα. Τον πολεμά λυσσαλέα, ενώ προωθεί κάθε άλλου είδους σεξουαλική συναλλαγή. Γιατί ο έρωτας με αυτή τη μορφή κάνει τον άνθρωπο ανίκητο και πραγματικό ΑΝΘΡΩΠΟ.
Είναι όμως και το ΛΑΘΟΣ στο σύστημα. Ένα λάθος, από το οποίο θα ανατραπεί.
Ο έρωτας με αυτή την μορφή είναι ένωση και των 12 κέντρων από τα πόδια έως την κορυφή, φώτιση αληθινή.
Αυτός ο έρωτας σε μια κερδοσκοπική κοινωνία δεν ευδοκιμεί. Μόνο ο αγοραίος σε παρελάσεις Μεροβιγγείων, δημοσίους αυνανισμούς και αναπαραγωγής γονιμοποίησης ΜΗΧΑΝΩΝ τεχνητές.
Η επιλογή του Σκορπιού είναι δύσκολη πολύ.
Ή αετός θα γενεί, ή θα παραμείνει δηλητηριώδες ερπετό.
Είναι η αναμέτρηση με την ΔΥΝΑΜΗ και την αρνητική της εξίσωση που πηγάζει από πολύ βαθιά.
Ίσως από τα έγκατα της γης ίσως από την ΜΗΤΡΑ του σύμπαντος την αρχική, ίσως από ένα υδάτινο ον με λέπια και ουρά γιατί ζώδιο είναι του νερού .
Αλλά όπως και να έχει, αυτή η ΠΗΓΗ δεν μπορεί να κατανοηθεί με την ανθρώπινη μορφή, ούτε να εκλογικευτεί, ή να ατενιστεί χωρίς ο άνθρωπος, σαν Φαέθων να καεί.
Ίσως εκεί μόνο ο Ηρακλής μπορεί να ανεβεί και, ο Νίο που πήγε να την επισκεφτεί. Ο Οδυσσέας παραμένει «αετός» , στο όνειρο της Πηνελόπης, που της εξηγεί. Την αυλή των θαυμάτων εποπτεύει, ερμηνεύει και για χάρτινα φεγγαράκια τραγουδεί.
Αστραία 