Ο Άρχων του δακτυλιδιού είναι μία καταπληκτική μεταφορά στην μεγάλη ΤΗΛΕοθόνη της συναρπαστικής σουρεαλιστικής λογοτεχνίας του ΤΟΛΚΙΝ.
Το ότι είναι σουρεαλιστική δεν σημαίνει πως δεν έχει και ρεαλιστικά στοιχεία, δοσμένα με αλληγορική μορφή, όπως ο πρώτος μεγάλος διδάξας την μαγική τέχνη του υπερρεαλιστικού ρεαλισμού, ο Όμηρος ποιητής.
Βεβαίως ο μύθος είναι προγενέστερος και αναφέρεται στο δακτυλίδι του Γύγη από τον Πλάτωνα, ο οποίος, αν και έχει πλούσιες αναφορές σε μύθους και αλληγορίες,κατηγορεί τον Όμηρο για μυθολογία και ψευδολογία.
Η σειρά είναι γνωστή και έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία,υπέροχες ερμηνείες και καλή μουσική.
Είναι επίσης πολύ διδακτική, γιατί περιγράφει τάξεις, ανθρώπους, χαρακτήρες, φυλές που ίσως κατοικούσαν πιο παλιά,στη Μεσόγειο, τη μέση γη.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλα πρόσωπα και με την ίδια παράλογη λογική ή την απουσία της.
Το ίδιο σκηνικό.
Παγκοσμιοποίηση, εξουσία, δουλεία, μαγεία, ιερατεία, αφέντες ,θύτες ,θύματα, χρυσός και δακτυλίδια.
Το γκόλουμ, χαρακτηριστική φιγούρα του σύγχρονου «πολιτισμένου»σχιζοφρενούς ανθρώπου να ζει μόνιμα σε μια αντίφαση και ασυνέπεια λόγων και έργων. Άλλα να θέλει, άλλα να λέει και άλλα να κάνει.
Ο 18 ος αιών θα τελείωνε με την ανακάλυψη του πλανήτη Ουρανού , τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις επαναστάσεις που άλλαξαν τον κόσμο, την Αμερικάνικη, τη Γαλλική και την Ελληνική .
Καινούργια έθνη αναδύθηκαν στο παγκόσμιο στερέωμα, νέα και πολύ παλιά.
Είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς πως η δημιουργία του Αμερικάνικου έθνους δεν στηρίχθηκε στον κλασσικό Ελληνισμό, τον οποίο περιέβαλε με σεβασμό , ίσως και με τις καλύτερες προθέσεις και ότι οι πρώτοι πρόεδροι δεν ήταν μέλη εσωτερικών ταγμάτων διαφώτισης.
Η συνέχεια όμως προβληματίζει, γιατί αυτό που αναπτύχθηκε, σε βάρος των υπολοίπων λαών και εθνών, ήταν ένας Σάουρον, ένας Σηθ και ένας Σμιθ.
Η ανακάλυψη του Ποσειδώνα στα μέσα του 19ου αιώνος εισήγαγε στο συλλογικό υποσυνείδητο δονήσεις, πιο λεπτές του αδελφού Διός, θεού.
Από άλλους έγιναν αντιληπτές και από άλλους, όχι.
Άλλοι δημιούργησαν υπέροχη κλασσική μουσική και άλλοι τρελάθηκαν ή και τα δυο μαζί.
Όταν περνάει ηλεκτρικό ρεύμα μεγάλης ισχύος πρέπει να αντέχει και το καλώδιο και η ασφάλεια για να μη καεί, το κύκλωμα.
Το 1930, η εμφάνιση του Πλούτωνος σήμανε και την έναρξη των επιχειρήσεων του 2ου παγκοσμίου πολέμου και τη δημιουργία της ατομικής βόμβας στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Τα βαθειά μυστικά του Πλούτωνα και του DNA, εισήλθαν ευρέως στη μεγάλη μάζα των ανθρώπων με όλες τις γνωστές ενέργειες και παρενέργειες.
Το τέλος του πολέμου θα σήμανε και την άνοδο της Ατλαντική Αυτοκρατορίας, όπως περιγράφεται καλλιτεχνικά στο Πόλεμο των Άστρων.
Ας επανέλθουμε όμως στον άρχοντα των δακτυλιδιών να δούμε, πως ένα μικρό χόμπιτ προσπαθεί να καταστρέψει το δακτυλίδι, που τρελαίνει τους ανθρώπους, στον χρόνο που απομένει.
Γιατί όλοι οι άνθρωποι θέλουν αυτό το δακτυλίδι ;
Γιατί εξασκεί τόση γοητεία;
Γιατί χάνουν το μυαλό τους για αυτό;
Για τα λεφτά;
Για την δόξα;
Η βαθύτερη εξήγηση είναι άλλη.
Παρά πολλοί άνθρωποι είχαν λεφτά, γεννήθηκαν πλούσιοι, πέθαναν πλούσιοι.
Δεν ήταν τα λεφτά το κίνητρο. Δεν χρειάστηκε ποτέ να αγωνιστούν για τα χρειώδη, έξω από τα τείχη της Τροίας.
Παρά πολλοί άνθρωποι είχαν δόξα, απέκτησαν δόξα και διασημότητα
Δεν χρειαζόταν περισσότερη.
Η βαθύτερη εξήγηση δεν αφορά ούτε τα λεφτά, ούτε την δόξα, αλλά την ίδια την ιδιότητα της εξουσίας.
Αυτό πηγάζει από την βαθιά μοναξιά που νιώθει ο άνθρωπος, την κακή σχέση με τον εαυτό του, τον χωρισμό με το ονειρικό του σώμα και την έλλειψη όχι γνώσης, αλλά και αυτογνωσίας και αρμονίας.
Έτσι πάντα αναπτύσσει και αναπτύσσεται σε πολωμένες σχέσεις, δούλου και αφέντη, εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, θύτη και θύματος.
Ο μόνο τρόπος να καταργήσει αυτές τις σχέσεις αλλοτρίωσης, είναι να πάψει να αισθάνεται θύμα και θύτης , εξουσία και εξουσιαζόμενος, αφέντης και δούλος.
Πως;
Πολύ απλά με το να υιοθετήσει ένα νέο τρόπο και φιλοσοφία ζωής
Αυτόν, του Πολεμιστή Μαχητή του Φωτός επί της Γης.
Ο πολεμιστής έχει τη Δύναμη και κρατά το Ξίφος της, αλλά χειρίζεται τη δύναμη με μέτρο, σοφία, γνώση, αρμονία και αυτογνωσία, σε όλους τους κρίκους της.
Η δύναμη που διαθέτει ο πολεμιστής προέρχεται από πολύ βαθιά . Βασίζεται στην αψογοσύνη του και την αυτοπεποίθηση του και πως ο κόσμος είναι μια πρόκληση, ένα αίνιγμα, ένα μυστήριο που χαίρεται να εξερευνά.
Η μόνη ανταμοιβή του είναι η Ελευθερία και το χειροκρότημα του Πνεύματος
που αδέκαστος μάρτυς ,τον παρακολουθεί από κοντά.
Εκεί, που αφιερώνει όλο το έργο του, κατάθεση μιας μικρής φλόγας κεριού που ποτέ δεν καμώθηκε πως ήταν τίποτα άλλο, εμπρός στα δισ. των αστεριών που με θαυμασμό κοιτά
από τα χρόνια του, τα παιδικά
Τότε που ήταν ΠΑΙΔΙ και τα μετρούσε….
Αστραία
06 04 2016
Αστραία 