Μεταφυσική και φυσική

Κριτική  στην μεταφυσική της  καθαρής   σκέψης

Ο άνθρωπος ό,τι δεν καταλαβαίνει το λέει θεό ή διάβολο, καλό ή κακό, όταν το κατανοήσει, το εξηγήσει  θα το πει ΦΥΣΗ ,φυσική ή μεταφυσική υπερβαίνοντας ένα αντινοϊκό δυισμό.

Τι είναι Μεταφυσική;
Μεταφυσική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που προσπαθεί να ερμηνεύσει την φύση της πραγματικότητας του όντος και του κόσμου. Το όνομά της αντλεί την προέλευσή του από το έργο Μετά τα φυσικά του Αριστοτέλη. Η μεταφυσική θέτει ερωτήματα όπως τα παρακάτω:
 Ποια είναι η φύση της πραγματικότητας;
 Ποια είναι η θέση της ανθρωπότητας στο σύμπαν;
Είναι η αντίληψη των χρωμάτων αντικειμενική ή υποκειμενική;
 Υπάρχει ο κόσμος εκτός του νου μας;
 Ποια είναι η φύση των πραγμάτων, των γεγονότων, του χώρου (τόπων);

Βασικός κλάδος της μεταφυσικής είναι η οντολογία, η έρευνα σχετικά με το τι όντα (πράγματα) υπάρχουν στον κόσμο και ποιες είναι οι μεταξύ τους σχέσεις. Ο μεταφυσικός επίσης προσπαθεί να διερευνήσει τα νοητικά μοντέλα μέσω των οποίων οι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τον κόσμο, συμπεριλαμβάνοντας την ύπαρξη, την έννοια του σκοπού, τις ιδιότητες των πραγμάτων, τον χώρο, τον χρόνο, την αιτιότητα και την πιθανότητα.
Σε πρόσφατους χρόνους, ο όρος «μεταφυσική» έχει επίσης χρησιμοποιηθεί με κάποια χαλαρότητα, αναφερόμενος σε θέματα που είναι πέρα από τον φυσικό κόσμο. Ένα βιβλιοπωλείο μεταφυσικής, για παράδειγμα, δεν είναι κάποιο που εμπορεύεται βιβλία οντολογίας, αλλά κυρίως κάποιο που πουλάει βιβλία για πνεύματα, θέματα πίστης, τις δυνάμεις των κρυστάλλων, αποκρυφισμό και άλλα παραπλήσια αντικείμενα.
Πριν από την ανάπτυξη της μοντέρνας επιστήμης, οι επιστημονικές ερωτήσεις ετίθεντο ως τμήμα της μεταφυσικής, γνωστής ως «φυσική φιλοσοφία». Ο όρος «επιστήμη» από μόνος του, σήμαινε «γνώση». Η επιστημονική επανάσταση ωστόσο, μετέτρεψε την φυσική φιλοσοφία σε μία εμπειρική και πειραματική δραστηριότητα, διάφορη από την υπόλοιπη φιλοσοφία, και στο τέλος του 18ου αιώνα, άρχισε να ονομάζεται «επιστήμη» για να διαχωριστεί από τη φιλοσοφία.
Έτσι, η μεταφυσική κατέληξε να αποτελεί τον φιλοσοφικό εκείνο τομέα, που προοριζόταν για την εξέταση θεμάτων πέρα από τον φυσικό κόσμο. Η φυσική φιλοσοφία και η επιστήμη μπορούν ακόμα να θεωρηθούν ως θέματα της μεταφυσικής, εάν ο ορισμός της «μεταφυσικής» συμπεριλαμβάνει εμπειρικές ερμηνείες. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ο Αϊνστάιν, ο οποίος επιδέξια αξιοποίησε τις σκέψεις κι’ αλλων συνάδελφων του επιτυχώς και αναδείχτηκε σε σταρ του συστήματος,στη θεωρία της σχετικότητας και της εξίσωσης που, συνδέονται με το όνομα του,μιλάει για την σχέση που συνδέει την ενέργεια με την ύλη.
Ενέργεια=μάζα επι το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός
Σ’αυτή την σχέση αποδεικνύεται πως η ενέργεια, το πνεύμα,» ο Θεός» μετατρέπεται σε ύλη και δημιουργεί τον κόσμο.
Ποια είναι η διάφορα της ύλης και της ενέργειας;
Η πυκνότητα και η συχνότητα.
Η ύλη έχει πιο μεγάλη πυκνότητα και πιο χαμηλές δονήσεις , κραδασμούς.
Η σταθερά c δεν είναι ακριβώς η ταχύτητα του φωτός γιατί τίποτε δεν είναι σταθερό στο σύμπαν ,αλλά μια απαιτούμενη ” σταθερά αλληλεπίδρασης” ανάμεσα στους δυο πόλους της επίγνωσης..
Ετσι μπορεί να λεχθεί , πως η εξελισσόμενη συνείδηση m ,πολλαπλασιασμένη με την συμπεριεκτικοτητα c, το γινόμενο των δυο πόλων της επίγνωσης, ισούταιμε την έμφυτη συνείδηση , την πρωταρχική Ε.
Αυτός δεν ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν η πλειονότητα των επιστημόνων,το νόμο της σχετικότητας, όμως τελικά και ειρωνικά αυτή είναι και η ακριβής σημασία της λέξης σχετικότητα..
Ο χειρισμός της συνείδησης και της ενέργειας κάνει κάποιον  μάγο, μύστη, ιερέα  θρησκευτή, η εκλογίκευση αυτού του χειρισμού θα τον κάνει φιλόσοφο και, η υπεράξια φτιάχνει τον επιστήμονα.
Ποια είναι η διάφορα της μαγείας από την επιστήμη;
Καμία!
Είναι απλώς θέμα χρόνου, κάτι που δεν καταλαβαίνουμε σήμερα και το λέμε μαγεία ,
αύριο όταν το κατανοήσουμε, να το ονομάσουμε επιστήμη.
Είναι η σύνδεση του Αγνώστου με το Γνωστό.
Είναι ο κόσμος της ύλης και της αντιύλης,
του σωματιδίου και του αντισωματιδίου,
της ενέργειας και της μάζας,
του πνεύματος και του ανθρωπίνου όντος,
του αρχιτέκτονα και του MATRIX,
της μυστικής γνώσης και της λογικής!
Ο μύστης φτιάχνει τον φιλόσοφο,
ή τον “θεό”,ο φιλόσοφος δημιουργεί τον επιστήμονα,
και ο επιστήμονας κατασκευάζει,… τον τεχνοκράτη
στυγνό, δογματικό, υπερόπτη, υλιστή.
Μετά ακολουθούν οι “καταναλωτές”
“οπαδοί”…των διαφόρων φανατικών βαθμίδων
παντός είδους.
Γνώση χωρίς αυτογνωσία,σοφία
και συμπεριεκτικότητα όλων των πλευρών
-της γνώσης- είναι πάντοτε…”άδεια” και επικίνδυνη.
Το καλό και κακό εξαρτάται πάντα από τον χρήστη και την χρήση..
Το καλό και το κακό είναι τελικά προκαταλήψεις του Θεού; Ρωτά ο φιλόσοφος Νίτσε.

Το  πρόβλημα της μεταφυσικής είναι πάντοτε ένα πρόβλημα  μεθόδου φυσικής και μετατροπής  σε αμφίδρομη  σχέση , ενέργειας και ύλης  , ύλης και ενέργειας , της ιδέας και της εφαρμογής της, της υλοποίησης της. Εξαρτάται από την συνείδηση,  την ταχύτητα τη σκέψης ,τον  υποκείμενο παρατηρητή οραματιστή, το παρατηρούμενον   αντικείμενο σε δομή-βάση  κβαντική. Η  παρορμητική πραγματικότητα δονείται  δημιουργείται  από τις σκέψεις μας και υλοποιείται η ενέργεια των  συνειδητών ονείρων μας από την σταθερή  ένταση τους σε σχέση απροσδιοριστίας  μεταβλητή.