Η Λεοντή του Οδυσσέα


κύματα

Δαμάζοντας τα κύματα

Γιατί ο Οδυσσέας εισέρχεται μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο στο παλάτι του; Δεν απευθύνεται στο λαό της Ιθάκης και φορά τα κουρελή ρούχα μιας επαιτείας;
Ο λόγος είναι σοβαρός και ο Λόγος ο Ομηρικός μας τον εξηγεί επαρκώς.
Η Οδύσσεια ξεκινά με τους Κίκονες την βαρβαρότητα που ο Οδυσσέας χωρίς σοσιαλισμό συναντά και τη ασπίδα του Αχιλλέα  παίρνει και κρατά. Είναι ο Κριός .
Ο Πρίαμος σαν κριό τον  ορά από τα τείχη της Τροίας όταν η Ελένη του δείχνει όλους τους αρχηγούς των Αχαιών, αλλά στην Ναυσικά σαν λέων ορεσίτροφος φανερώνεται και εκείνη θαμπωμένη μαζί με όλους τους Φαίακες τον κοιτά.

Είναι λέων ο Οδυσσέας,  γιατί έχει την λεοντόκαρδη καρδιά ενός λιονταριού αφού το νησί του στόχο του και προορισμό του τόσο πολύ αγαπά. ‘Εχει όμως και την ηγετική ικανότητα ενός κριαριού τον περιπετειώδη παρορμητισμό. Πολλές φορές θα χρησιμοποιήσει μια προβιά. Στο Κύκλωπα θα ξεφύγει δεμένος κάτω από ένα κριό που πηγαίνει με βήμα αργό.
Την τελευταία νύκτα στο παλάτι του κοιμάται με το δέρμα ενός προβάτου στο τελευταίο του σταθμό.
Όμως ο τελευταίος σταθμός της Οδύσσειας είναι ο πρώτος του Ηρακλή γιατί είναι μια άλλη οκτάβα συνειδησιακή.
Και ο πρώτος άθλος του Ηρακλή αρχίζει με τον Λέοντα και το Λιοντάρι της Νεμέας ενώ τυπικός ζωδιακός αρχίζει με τον Κριό.
Το λιοντάρι είναι το εγώ, ο εγωισμός. Εγώ εγώ εγώ ,ακούς παντού . Στη σκηνή του ΜΑΤΡΙΧ η νοικοκυρά με το καλάθι της από το σούπερ μάρκετ που μεταμορφώνεται σε Σμιθ και επιτίθεται στον Νίο.
Ο εγωισμός δεν είναι κάτι το αφελές και δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί.
Όσο πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει ένα άτομο για τον εαυτό του τόσο πιο υπερτροφικό ανεξέλεγκτο εγωισμό
αναπτύσσει  σε αντιστάθμισμα  που ζητάει συνεχώς επιβεβαίωση στα  πιο απίθανα πράγματα  που επιδεικνύει  που συσσωρεύει και προσκολλάται.

Οι ανατολικού τύπου φιλοσοφίες κυρίως και θρησκείες προτείνουν την εξάλειψη του «εγώ» μέσω της ταπεινότητος
και της πλήρους ομογένειας στο » όλα ένα είναι».
Όμως εδώ στο κόσμο της ύλης δεν μπορεί να είναι όλα ένα γιατί δεν αν δεν υπάρχει διαφορά δυναμικού δεν θα υπάρχει και ροή ενέργειας αλλά θερμοδυναμικός  θάνατος   και θα προέλθει εξ αιτίας της εντροπίας.
Ούτε το εγώ μπορεί να καταργηθεί τελείως γιατί την ζωτική δύναμη του ανθρώπου  αποτελεί.
Συνεπώς όσο δύσκολος είναι ο πρώτος άθλος τους Ηρακλή να πιάσει το λιοντάρι με τα χέρια του γιατί κανένα όπλο δεν το διαπερνά , την λεοντή πρέπει να κρατήσει και να την φορά.
Αυτό σημαίνει πως ο Οδυσσέας μείωσε τον εγωισμό του
όταν εισήλθε στην καθαρή διεργασία ενός παλατιού νου
παρατηρώντας χαρακτήρες συμπεριφορές φίλους  και εχθρούς
αλλά παράλληλα και τον εαυτό του τα συναισθήματα του
δράσεις και αντιδράσεις μαζί με την σκιά που τον ακολουθεί.
Σκιά δημιουργούν τα αδιαφανή σώματα, κρατούν δεσμεύουν το φως, τα διαφανή δεν έχουν.
Ο Αλέξανδρος δάμασε τον  Βουκεφάλα παρατηρώντας την σκιά του.
Τα άλογα και τα βασικά ένστικτα δαμάζονται με την αυταπαρατήρηση τον έλεγχο την πειθαρχία του νου και του παρατηρητή.
Μόνο έτσι ο ηνίοχος σωστά μια άμαξα οδηγεί.
Αστραία

2 thoughts on “Η Λεοντή του Οδυσσέα

  1. Ποια θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας τέτοιας διαδρομής?
    Μου απάντησε αργά , μακρόσυρτα.
    -Από… την Θέληση.
    Η θέληση εδρεύει στην καρδιά και η θέληση είναι μια δύναμη που εκπορεύεται από το σώμα, όταν όλα τα’άλλα έχουν χαθεί.
    Η θέληση είναι μια μικρή, πρώτη απόφαση, που δεν αυτοαναιρείται, γιατί θα πρέπει να ξέρεις, ξεκινώντας αυτό τον δρόμο, θ’αποφασιζεις πάντα και,
    οι αποφάσεις άπαξ και ληφθούν, ισχύουν για πάντα.
    Υποψιαζόμουν την αρχή και συνέχισα να ρωτάω.
    -Είναι το Λιοντάρι της Νεμέας, ο πρώτος άθλος?
    Η απάντηση του ήταν άμεση.
    -Ναι είναι το λιοντάρι μέσα μας.
    Ο εγωισμός που μας κάνει τρωτούς, που μας καταβροχθίζει, που μας οδηγεί σε μια ανώφελη και περιττή απόδειξη της σπουδαιότητας μας…….
    http://elzin.wordpress.com/…/1%CE%BF-%CE%B7%CF%81%CE…/

  2. Όλοι μας γεννιόμαστε ως μια ολότητα και ευελπιστούμε ότι θα πεθάνουμε ως μια ολότητα.
    Συνήθως όμως, κάπου στις απαρχές του δρόμου μας, όταν δοκιμάζουμε κάποιο από τα θεσπέσια φρούτα του δέντρου της γνώσης, τα πράγματα χωρίζονται σε καλό και κακό και έτσι ξεκινάμε την διαδικασία της σκιάς.
    Η ζωή μας διχάζεται

    Όταν η σκιά αυτονομείται, γίνεται ένα τρομερό τέρας μέσα στο ψυχικό μας ενδιαίτημα.

    Η σκιά …των πολεμιστών!

Σχολιάστε