Η Γένεση της Ευτυχίας

Τρισμακάριστε λαέ  των Ελλήνων! Τι δύναμη θα είναι για σας η δύναμη του Διόνυσου αν ο θεός της Δήλου κρίνει αναγκαίο να μεταχειρίζεται τέτοιες γητειές για να γιάνει πάνω σας την διθυραμβική σας μέθη.Και ένας αθηναίος γέροντας θα απαντούσε στηλώνοντας πάνω του το υπέροχο βλέμμα του Αισχύλου: Πόσο θα υπέφερε αυτός ο λαός για να μπορέσει να γίνει τόσο ωραίος! Και τώρα συντρόφεψε με στην τραγωδία και έλα μαζί μου να θυσιάσουμε στο βωμό των δύο θεοτήτων.

Νίτσε , η γένεση της τραγωδίας

Η Ευτυχία του να είσαι ΕΛΛΗΝ

Ανοίγω το μεγάλο βιβλίο των γεωλογικών αιώνων προκαμβίων παλαιοζωικών καινοζωικών και βλέπω την ηλικία της Γαίας Γης, 4, 6 δις. Πριν σε ποια κοσμική μήτρα υπήρχε γαλαξιακής ροής;
Ανοίγω το παράθυρο της όρασης και βλέπω ένα Ωκεανό, Πατέρα όλων των όντων ομηρικής περιγραφής να την αγκαλιάζει με υδατογράφημα συναισθηματικής πνοής.
Ανοίγω τα βιβλία τις σκέψεις μου το μυαλό μου και βλέπω να αναδύεται η στεριά, δήλια  μια Παγγαία Ήπειρος Απειρωτάν μέσα από βαθιά  κοσμικής αντίληψης νερά.
Στη Μέση Γη, την Μεσόγειο, χόμπιτ μάγοι βασιλιάδες ξωτικά  και οι φυλές των Ορκ μάχονται για μια θέση στον Ήλιο αναφέρει ο Τόλκιν και δεν μπορούν να την δέσουν με σχοινιά.
Ο Άνακιν τον Σηθ προσκυνά και η δημοκρατία στα χειροκροτήματα κλαίει με αναφιλητά.
Πελασγοί  Δευκαλιώνες ,  Ορσηίδες αναζητούν τις ρίζες τους σε όντα μυθολογικά.
Ο αντάρτης αντιεξουσιαστής Προμηθέας τον άνθρωπο συμπονά αλλά η εξουσία το Κράτος και η Βία τον αλυσοδένουν στον Καύκασο με καρφιά.
Ο Ηρακλής  γιος ενός καθαρού Όντος Νοός θα τον απελευθερώσει απ΄όλα τα αντινοϊκά ιπτάμενα πουλιά μαζί με τις Στυμφαλίδες Όρνιθες που ζουν σε λασπώδη έλη  βρωμερά.
Ο Οδυσσέας πάνω σε ένα βράχο αναμετριέται με την Άβυσσο και ο Θεός των Υδάτων τον  θαλασσοπνίγει σε βαθιά και ρηχά νερά.
Ο Αλέξανδρος διαβάζει τα ανήσυχα βράδια στην σκηνή του τα Έπη τα Ομηρικά.
Ο κομμαντάντε πολεμιστής  Μάρκος γνωρίζει πως με σύγχρονα μέσα την αδικία να πολεμά. Θα παγκοσμιοποιήσουμε λέει, την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά. Όπλο μας οι ΛΕΞΕΙΣ, πρέπει    να μιλήσουν δυνατά.
Συμφωνώ μαζί του νομοτελειακά.
Όχι, δεν θα βρω άλλο όνομα για τους Έλληνες, δεν θα ανεμίσω άλλες σημαίες και λάβαρα αντιστορικά, δεν θα πω άλλους παιάνες άλλους ύμνους διθυραμβικά. Αυτά αρκούν όλα όσα έχουν ειπωθεί και έχουν καταγραφεί σε πεδία Μνήμης Απελευθερωτικά και , είναι δικά μου.
Όλα.
Οι ΛΕΞΕΙΣ μου, οι άθλοι μου τα λάθη μου τα  παθήματα πάθη μου οι σταθμοί η διαδρομή, οι σταυροί, τα σταυροδρόμια των αποφάσεων, οι ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, η θέληση,  οι γραμμές, οι ευθείες και οι καμπύλες σκέψεις, οι μαίανδροι, τα λιοντάρια μου τα ελάφια μου τα γεράκια μου,  οι ήρωες μου,  οι αετοί.
ΟΛΑ….. και είναι δικά μας μαζί με την ευτυχία να ΕΙΜΑΣΤΕ  ΕΛΛΗΝΕΣ

Το πρόβλημα των μεθόδων για την απόκτηση της ευτυχίας είναι ένα πρόβλημα για δύο. Αυτό της συνείδησης της λογικής και εκείνο της ελεγχόμενης τρέλας της υπερρεαλιστικής και περνάει πάντοτε μέσα από ένα δρόμο με καρδιά που σε κάνει ευτυχισμένο.

Πόσο θα υπέφερε αυτός ο λαός για να μπορέσει να γίνει τόσο ωραίος! Και τώρα συντρόφεψε με στην τραγωδία και έλα μαζί μου να θυσιάσουμε στο βωμό των δύο θεοτήτων

….στον ναό  νηών μια ΜΕΛΩΔΙΑΣ και στην ενεργό πλευρά μιας  γαλαξιακής εναργείας

Αστραία 30 Μαίου 2014